сакрамента́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які мае адносіны да рэлігійнага культу; абрадавы, рытуальны. // Свяшчэнны, варты пакланення.

2. Традыцыйны, які стаў звычаёвым. Сакраментальная фраза.

[Лац. sacramentalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скорагаво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Хуткае маўленне.

Гаварыць скорагаворкай.

2. Спецыяльна прыдуманая фраза, пабудаваная на спалучэнні гукаў, якія робяць цяжкім яе хуткае вымаўленне (напр.: ліска лашчыць лісяня, а ласіха — ласяня), хуткапрамаўлянка.

|| прым. скорагаво́рачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

formułka

ж. стандартная фраза; формула

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алаку́цыя

(лац. allocutio)

урачыстая прамова; пачатковая фраза прамовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

well-turned [ˌwelˈtɜ:nd] adj. fml адто́чаны;

a well-turned phrase гла́дкая фра́за;

well-turned verses адто́чаныя ве́ршы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

клішэ́, нескл., н.

1. Рэльефны рысунак, чарцёж, план і пад., зроблены на металічнай або драўлянай дошцы для ўзнаўлення ў друку. Цынкавае клішэ.

2. Хадзячы выраз, збітая фраза.

[Фр. cliché.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пра́зі мн. л. ’чуткі’ (віл., Сл. ПЗБ). Нямела, магчыма, да польск. frazes ’фраза’, старое ’слова, зварот, выраз’ з адаптацыйнай зменай ф > п.⇉.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сказ, выраз, фраза

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

паро́ль, ‑я, м.

Сакрэтнае ўмоўнае слова або фраза для апазнавання сваіх людзей на вайсковай службе або ў канспіратыўных арганізацыях. Пароль і адрас Сашу дала сваячка — падпольшчыца Ядзя Дубіцкая. Новікаў.

[Ад фр. parole — слова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

frazes, ~u

м.

1. перан. фраза;

puste ~y — пустыя словы;

2. уст. фраза; выраз; зварот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)