сканда́л, -лу м. сканда́л;

паліты́чны с. — полити́ческий сканда́л;

учыні́ць с. — учини́ть сканда́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэбо́ш

(рус. дебош, ад фр. débauche)

скандал з шумам і бойкай (учыніць д).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аванту́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Рызыкоўная, беспрынцыповая справа, распачатая ў разліку на выпадковы поспех.

Ваенная а.

Палітычная а.

2. Сварка, скандал.

Учыніць авантуру.

|| прым. аванту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

injustice

[ɪnˈdʒʌstɪs]

n.

несправядлі́васьць f.

to do injustice — учыні́ць несправядлі́васьць, скры́ўдзіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ско́іцца ‘адбыцца’ (ТС), ‘знябыцца, абцяжарыцца’ (Варл.). Прыставачнае ўтварэнне ад *kojiti, параўн. укр. ско́їти ‘зрабіць нешта нядобрае, учыніць’; чыстая аснова прадстаўлена ў койкнуць ‘памерці’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абстру́кцыя, -і, ж. (кніжн.).

Дзеянне, адкрыта накіраванае на зрыў чаго-н., наўмысны зрыў у знак пратэсту якога-н. мерапрыемства шумам, выкрыкамі і пад.

Учыніць каму-н. абструкцыю.

|| прым. абструкцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́ісціць

‘дакладна выканаць што-небудзь (выісціць сваё слова); задавольніць каго-небудзь, учыніць што-небудзь (за крыўду выісціць што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ішчу вы́ісцім
2-я ас. вы́ісціш вы́ісціце
3-я ас. вы́ісціць вы́ісцяць
Прошлы час
м. вы́ісціў вы́ісцілі
ж. вы́ісціла
н. вы́ісціла
Загадны лад
2-я ас. вы́ісці вы́ісціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ісціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баба́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Учыніць выбух, выстраліць, загрымець.

Бабахнуў карабін.

Бабахнуў гром.

2. Гучна ўдарыць, стукнуць.

Бабахнулі дзверы.

Недзе бабахнула (безас.).

|| незак. баба́хаць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. баба́ханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zdziałać

зак. зрабіць; учыніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

узурпі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Учыніць (учыняць) узурпацыю. Узурпіраваць вярхоўную ўладу. // перан. Разм. Захапіць (захопліваць) у сваё поўнае распараджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)