popełniać

незак. рабіць, чыніць, учыняць;

гл. popełnić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

massakríeren

vt учыня́ць бо́йню, забіва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vollführen

vt выко́нваць, рабі́ць, учыня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

учыня́цца несов., разг.

1. соверша́ться, происходи́ть; случа́ться; см. учыні́цца;

2. страд. учиня́ться; соверша́ться; устра́иваться; см. учыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бато́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак.

Уст. Учыняць кару, катаваць батагом ці чым‑н. іншым. Ірад меў шляхецкі ўбор і хітры Твар лісіцы І ў руках бізун, Якім батожыў мужыкоў заўсёды. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spektákeln

vi разм. лямантава́ць, учыня́ць вэ́рхал [сканда́л]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scandal [ˈskændl] n.

1. сканда́л; га́ньба;

cause/hush up a scandal учыня́ць/замя́ць сканда́л

2. плёткі, зласло́ўе;

spread scandal распаўсю́джваць плёткі, плятка́рыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sprawiać

незак. прычыняць, учыняць, рабіць, наносіць;

гл. sprawić 1, 2

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

slaughter​2 [ˈslɔ:tə] v.

1. забіва́ць, рэ́заць (жывёлу)

2. учыня́ць ма́савае забо́йства; бязлі́тасна забіва́ць

3. infml разбіва́ць у пух і прах/ушчэ́нт/датла́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ánzetteln

vt заду́мваць, распачына́ць, учыня́ць

éinen Krieg ~ — развя́зваць вайну́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)