stubborn [ˈstʌbən] adj.
1. упа́рты, заця́ты, не пада́тлівы
2. упа́рты, насто́йлівы;
be stubborn in the defense упа́рта абараня́цца
♦
stubborn as a mule упа́рты як асёл
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
жа́варанак і жа́ўранак, ‑нка, м.
Невялікая пеўчая птушка атрада вераб’іных, якая водзіцца пераважна на полі. Кожную раніцу аж разлягаўся жаваранак, упарта напамінаючы, што вясна такі — вось яна. Крапіва. Ясны блакіт вам, прасторы зялёныя, Хай жа над вамі з зары да зары Радасна жаўранкі звоняць натхнення, Сонца гарыць! Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
молча́ние маўча́нне, -ння ср.;
◊
обойти́ молча́нием абысці́ маўча́ннем;
храни́ть молча́ние (упа́рта) маўча́ць;
нару́шить молча́ние пару́шыць маўча́нне;
молча́ние — знак согла́сия маўча́нне — знак зго́ды;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
persevere [ˌpɜ:sɪˈvɪə] v. упа́рта праця́гваць;
persevere in one’s studies (насто́йліва) праця́гваць вучо́бу;
If you persevere I’m sure you’ll succeed. Я ўпэўнены, ты даб’ешся поспеху, калі будзеш настойліва імкнуцца да яго.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
slog [slɒg] v. мо́цна біць;
slog (at) the ball біць па мячы́
slog away [ˌslɒgəˈweɪ] phr. v. infml (at) упа́рта працава́ць; зубры́ць;
He slogged away at German. Ён зубрыў нямецкую мову.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
неадсту́пны, ‑ая, ‑ае.
Які не адступае ад каго‑н., чаго‑н., упарта дамагаецца чаго‑н.; настойлівы. Неадступны спадарожнік. Неадступная пагоня. □ Цэлую раніцу хадзіў Рыгор па вёсцы сярдзіты і неадступны, пакуль выправіў у лес сабатажнікаў. Крапіва. // Неадчэпны, пастаянны. Усё засланялася адным неадступным цяжкім пытаннем: «А як жыць далей? Што рабіць?» Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прызе́місты, ‑ая, ‑ае.
Нізкі на выгляд; прысадзісты. З двух бакоў разлягаліся лагодныя, светлыя прасторы палёў, пясчаныя ўзгоркі, на якіх асталяваліся .. разложыстыя прыземістыя хвойкі. Колас. [Мужчыны] падышлі да гаража — доўгага прыземістага будынка, разлічанага машын на дзесяць. Хадкевіч. Танкі, прыземістыя, злавесныя, упарта набліжаліся. Мележ. // Невысокі, але моцнага целаскладу; каржакаваты (пра чалавека). Наперадзе цвёрдай паходкай з аўтаматам напагатове крочыў прыземісты і плячысты дзяцюк. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
upierać się
незак.
1. упірацца;
2. перан. упірацца, упарціцца;
upierać się przy czym — упарта настойваць на чым
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
старэ́нькі, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Ласк. За стары (у 1, 3 знач.); вельмі стары. Старэнькія бабкі гаротна ківалі галовамі і цяжка ўздыхалі. Колас. На шэрую прамёрзлую зямлю бязгучна і густа сыплецца першы снег. Гэта відаць праз нашы малыя, старэнькія вокны. Брыль.
2. у знач. наз. старэ́нькі, ‑ага, м.; старэ́нькая, ‑ай, ж. Стары чалавек. Забыўся старэнькі, як некалі ён Трымаўся за шнур свой упарта. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчырэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.
1. Станавіцца, рабіцца больш шчырым (у 1–3 знач.). Дзень за днём адносіны .. [Рыгора] з імі [рабочымі] шчырэлі. Гартны.
2. Упарта, старанна, з запалам рабіць што‑н. І шчырэе з рання да цямна Дружная скрыпачая капэла. Барадулін.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Хутка, імкліва расці, буяць. Шчырэе жыта ў палях. Зенітны чэрвень. Найдоўгі дзень, найлепшы шлях. Дымок вячэрні. Семашкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)