use up

а) по́ўнасьцю ужы́ць, вы́даткаваць, патра́ціць (гро́шы)

б) informal змардава́ць; стамі́ць; зьнясі́ліць; вы́чарпаць (сі́лы, запа́сы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

са́нкцыя ж (зацвярджэнне) Sanktión f -, -en; Genéhmigung f -, -en (дазвол, адабрэнне);

эканамі́чныя са́нкцыі wírtschaftliche Máßnahmen;

ужы́ць са́нкцыі Zwángsmaßnahmen ánwenden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

work out

а) распрацава́ць (плян)

б) разьвяза́ць, вы́рашыць (зада́чу); аблічы́ць (кошт)

в) ужы́ць; вы́чарпаць (капа́льню)

г) практыкава́цца (фізы́чна), трэнірава́цца, займа́цца фізкульту́рай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

użyć

зак. выкарыстаць, ужыць;

użyć życia (wolności) — нацешыцца жыццём (свабодай);

użyć smutku — спазнаць гора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́карыстаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Скарыстаць што‑н., ужыць у сваіх мэтах. Выкарыстаць адпачынак. Выкарыстаць зручны момант. □ Якаў радаваўся свайму вольнаму вечару, было жаданне як мага лепш выкарыстаць яго. Кулакоўскі. Свет для моладзі цяпер адкрыты, шырокі — чаму ж не выкарыстаць гэтую магчымасць?.. Хадкевіч. // Знайсці прымяненне. Пакуль на поле не выехалі, прараб стараўся выкарыстаць кожнага цалінніка на будоўлі. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

qualified [ˈkwɒlɪfaɪd] adj.

1. кваліфікава́ны, кампетэ́нтны, дасве́дчаны; які́ мае дыпло́м, атэста́т;

a fully qualified doctor кампетэ́нтны ўрач;

a qualified engineer высокакваліфікава́ны інжыне́р

2. (for) прыго́дны (для чаго-н.);

qualified for a post прыго́дны для паса́ды

3. абмежава́ны, зро́блены з агаво́ркай;

take a word in a qualified sense ужыць сло́ва ў ву́зкім сэ́нсе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абнаві́ць, ‑наўлю, ‑новіш, ‑новіць; зак., што.

1. Паправіўшы, адрамантаваўшы, надаць старому, зношанаму выгляд новага; аднавіць, паднавіць. Абнавіць мэблю ў кватэры. // перан. Зрабіць іншым, новым; адрадзіць, ажывіць. Абнавіць духоўныя сілы. □ [Бедны і Крапіва] не проста напоўнілі традыцыйную байку новым зместам, а абнавілі і самую яе форму. Казека.

2. Папоўніць што‑н., уносячы новае, замяніць устарэлае новым. Абнавіць наглядную агітацыю. Абнавіць склад рэдкалегіі. Абнавіць рэкорд. Абнавіць праграму канцэрта.

3. Разм. Ужыць, выкарыстаць першы раз новую рэч. Абнавіць паліто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнаві́ць

1. ernéuern vt, restauríeren vt; wiederhérstellen vt (будынак і г. д.); áuffrischen vt (веды);

2. разм (ужыць першы раз) éinweihen vt; zum érsten Mal ánziehen* (пра вопратку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

насі́лле н разм

1. (прымус) Zwang m -(e)s; Gewált f - (над кім-н an D);

2. (фізічнае ўздзеянне) Gewálttat f -, -en; Unterdrückung f - (прыгнёт);

ужы́ць насі́лле Gewált ánwenden* [gebráuchen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спажы́ць, ‑жыву, ‑жывеш, ‑жыве; ‑жывём, ‑жывяце; зак., што.

1. Выкарыстаць як ежу. — Лепей бы мы іх [яйцы] спажылі, — жалкавала Куліна. — Каб жа знаццё тое, нізавошта не пакінулі. Даніленка. [Пушкарэвіч:] — Забіць — забіў, але спажыць не ўдалося. Качка ўтапілася. Гурскі.

2. Зрасходаваць, выкарыстаць, ужыць для сябе. Ты многа спажыў з той скарбніцы дабра. Вярні І папоўні, што сам з яе браў. Чарнышэвіч. Свет вялікі, усюды месца чалавеку хапае. І людзі жылі-пажывалі, ніякага ліха не зналі. Што сваімі рукамі зрабіў, тое і спажыў. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)