сыпнатыфо́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сыпнога тыфу. Сыпнатыфозны вірус. // Які перадае сыпны тыф. Сыпнатыфозная вош.

2. Хворы на сыпны тыф. Сыпнатыфозны хворы. / у знач. наз. сыпнатыфо́зны, ‑ага, м.; сыпнатыфо́зная, ‑ай, ж. // Прызначаны для хворых на сыпны тыф. Сыпнатыфозная палата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

typhus [ˈtaɪfəs] n. med. сыпны́ тыф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сыпны́: с. тыф мед. сыпно́й тиф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spotted fever [ˌspɒtɪdˈfi:və] n. med. сыпны́ тыф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брушны́ брюшно́й;

○ б. тыф — мед. брюшно́й тиф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Týphus

m - мед. тыф, ты́фус

an ~ erkránken — захварэ́ць на тыф

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tyfus, ~u

м. тыф, тыфус;

tyfus plamisty — сыпны тыф

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сыпня́к, ‑у, м.

Разм. Сыпны тыф. — Сыпняк у яго [Кастуся], — сказаў .. [фельчар]. — Ён даўно ўжо хворы? Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Únterleibstyphus

m - брушны́ тыф [ты́фус]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

typhus

[ˈtaɪfəs]

n.

ты́фус, тыф -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)