сыпня́к, ‑у, м.
Разм. Сыпны тыф. — Сыпняк у яго [Кастуся], — сказаў .. [фельчар]. — Ён даўно ўжо хворы? Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)