Arbitráge
1) юрыд арбітра́ж;
2)
3) (пры́кладная) ацэ́нка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Arbitráge
1) юрыд арбітра́ж;
2)
3) (пры́кладная) ацэ́нка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sędzia
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГРАМАДЗЯ́НСКІ ПРАЦЭСУА́ЛЬНЫ КО́ДЭКС РЭСПУ́БЛІКІ БЕЛАРУ́СЬ,
цывільны працэсуальны кодэкс Рэспублікі Беларусь, сістэматызаваны адзіны заканадаўчы акт, які ўстанаўляе парадак вядзення цывільных спраў ва ўсіх судах Рэспублікі Беларусь. Дзеючы кодэкс прыняты
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
суддзя́
1.
наро́дны суддзя́ Vólksrichter
адве́сці [адхілі́ць] суддзю́ éinen Ríchter áblehnen;
2.
суддзя́ спабо́рніцтваў Kámpfrichter
суддзя́ на лі́ніі Líni¦enrichter
суддзя́ на ры́нгу (бокс) Ríngrichter
суддзя́-секундаметры́ст Zéitnehmer
◊ я табе́ не суддзя́
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
арбітра́ж
(
1) вырашэнне спрэчных пытанняў арбітрамі;
2) орган па вырашэнню гаспадарчых спрэчак;
3) камерцыйная дзейнасць, звязаная з выкарыстаннем розніцы цэн аднолькавых біржавых аб’ектаў (каштоўных папер, тавараў) на розных рынках, каб атрымаць прыбытак;
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
суд, ‑а і ‑у,
1. ‑а,
2. ‑а,
3. ‑а,
4. ‑у,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суд
1.
наро́дны суд Vólksgericht
Міжнаро́дны суд Internationáler Geríchtshof;
суд прыся́жных Schwúrgericht
тавары́скі суд
вае́нна-палявы́ суд Kríegsgericht
выкліка́ць у суд vor Gerícht láden*;
звярну́цца ў суд den Réchtsweg beschréiten*;
падава́ць у суд на каго
пасяджэ́нне суда́ Geríchtssitzung
узбудзі́ць спра́ву ў судзе́ éinen Prozéss ánstrengen;
2. (меркаванне) Úrteil
я аддаю́ гэ́та на Ваш суд ich überlásse es Ihrem Úrteil;
3.
прыця́гваць да суда́ geríchtlich zur Verántwortung zíehen*;
адда́ць пад суд vor Gerícht stéllen, dem Gerícht übergében*;
быць пад судо́м únter Ánklage stehen*;
без суда́ і сле́дства óhne Geríchtsverfahren;
чыні́ць суд і распра́ву
судЛі́нча Lýnchjustiz [´lynç- і ´lınʧ-]
суд го́нару Éhrengericht
◊ на няма́ й суду́ няма́ ≅ wo nichts ist, hat (selbst) der Káiser sein Recht verlóren
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)