траце́йскі Arbitráge- [-ʒə], Schíeds-;

юрыд траце́йскі суд Schíedsgericht n -(e)s, -e;

траце́йскае рашэ́нне Schíedsspruch m -(e)s, -sprüche;

траце́йскі суддзя́ Schíedsrichter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schíedsrichterlich

a пасрэ́дніцкі, траце́йскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schlíchter

m -s, - траце́йскі [міравы́] суддзя́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

arbitrator

[ˈɑ:rbətreɪtər]

n.

арбі́тар -ра m., траце́йскі судзьдзя́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

arbitral

[ˈɑ:rbɪtrəl]

adj.

палюбо́ўны, арбітра́жны, траце́йскі

an arbitral decision — палюбо́ўнае пагадне́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schíedsgericht

n -(e)s, -e траце́йскі суд, арбітра́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

arbiter

[ˈɑ:rbətər]

n.

1) арбі́тар -ра m.; пасярэ́днік -а m.

2) траце́йскі судзьдзя́; арбі́тар -ра m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

umpire

[ˈʌmpaɪr]

n.

1) Sport судзьдзя́ -і́ m., рэ́фэры, indecl.

2) пасярэ́днік -а m., пасярэ́дніца f.; траце́йскі судзьдзя́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Arbitráge

[-ʒə]

f -, -n

1) юрыд арбітра́ж; траце́йскі суд

2) камерц. арбітра́ж

3) (пры́кладная) ацэ́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

суддзя́ м

1. юрыд Ríchter m -s, -;

траце́йскі суддзя́ Schíedsrichter m;

наро́дны суддзя́ Vólksrichter m;

адве́сці [адхілі́ць] суддзю́ éinen Ríchter áblehnen;

2. спарт Schíedsrichter m -s, -;

суддзя́ спабо́рніцтваў Kámpfrichter m;

суддзя́ на лі́ніі Líni¦enrichter m;

суддзя́ на ры́нгу (бокс) Ríngrichter m;

суддзя́-секундаметры́ст Zéitnehmer m -s, -;

◊ я табе́ не суддзя́ разм ich will mich nicht zu déinem Ríchter áufwerfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)