middle​1 [ˈmɪdl] n. сярэ́дзіна; сярэ́дняя ча́стка;

in the middle of the room пасярэ́дзіне пако́я;

in the middle of the night сяро́д но́чы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Серадго́лаўе, сэрэдго́лоўе ‘макаўка галавы, цемя’ (брэсц., ул. інф.). Да серада ‘сярэдзіна’ і галава (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сцяку́н Незамёрзлая сярэдзіна ракі (Ваўк. Сцяшк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

франто́н, ‑а, м.

Трохвугольная або цыркульная верхняя частка фасада будынка, абмежаваная схіламі даху і карнізам. Сярэдзіна сяла. Стары высокі касцёл даўняй архітэктуры, з франтонам, без ніякіх купалоў. Пестрак. Дом у Салаўя на местачковы манер: абшаляваныя дошкамі сцены, зялёныя аканіцы, франтон з акенцам. Навуменка.

[Фр. fronton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развіну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Тое, што і разгарнуцца (у 1, 3, 4–6 знач.). Белыя пялёсткі .. яшчэ развінуліся слаба, сярэдзіна кветкі была закрыта. Савіцкі. Перад вачыма .. [Алеся] развінулася бязмежная сенажаць. Броўка. [Вераніка:] — Трэба яго з будана неяк вынесці. Тут няма дзе развінуцца. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кішкі́ ’мясістая сярэдзіна гарбуза, дзе знаходзіцца насенне’ (Жыв. сл., Нар. словатв., З нар. сл.). Да кішка 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

waist

[weɪst]

n.

1) стан -у m., та́лія f.

2) крыж -а m., паясьні́ца, сярэ́дзіна f.

3) ліф, стан -а m.

4) перахва́т -у m.; сярэ́дзіна f.

the waist of a violin — перахва́т скры́пкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

midst [mɪdst] n. сярэ́дзіна

♦

in the midst of сяро́д (натоўпу і да т.п.); у час (пра якую-н. падзею);

in our midst fml сяро́д нас

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пасро́дак ’сярэдзіна’ (Нас.). З польск. pośrodek ’тс’. Разам з тым пасродак ’пасрэднік’ (там жа) — кантамінацыйнае ўтварэнне з пасрэднік і сродак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

core [kɔ:] n.

1. сярэ́дзіна, асяро́дак; уну́транасць; сарцаві́на, ядро́;

the core of anapple сарцаві́на я́блыка

2. су́тнасць

3. tech. стры́жань, асяро́дак

♦

to the core да су́тнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)