Талму́д, -а, М -дзе, м. (з вялікай літары).

У іўдзейскай рэлігіі: звод тлумачэнняў Старога Запавету і рэлігійныя, маральныя, бытавыя прадпісанні, заснаваныя на гэтых тлумачэннях.

|| прым. талмуды́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разва́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

1. мн. Рэшткі разбуранай пабудовы ці паселішча, руіны.

Разваліны горада.

2. перан. Пра старога або разбітага хваробай чалавека (разм.).

Ён нагадваў жывую разваліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

old master [ˌəʊldˈmɑ:stə] n.

1. стары́ ма́йстар (асабліва пра славутых мастакоў XIII–XVII стст.)

2. карці́на старо́га ма́йстра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чу́тны, -ая, -ае; чуце́н, чутна́, -но́.

1. Такі, што можна чуць.

Ледзь ч. шэпт старога бору.

2. у знач. вык. Чуецца, гучыць, адчуваецца.

У кнізе ч. подых гераічнай гісторыі Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэрага́цыя

(лац. derogatio)

частковая адмена старога закона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дзяду́ля м. Gróßväterchen n -s, -; Väterchen n (зварот да старога)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

exodus [ˈeksədəs] n.

1. fml (from, to) ма́савы вы́езд; эмігра́цыя

2. Exodus bibl. Зыхо́д (2-я кніга Старога Запавету)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адво́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Галінка або частка кораня з вочкамі, пасаджаныя асобна для самастойнага росту.

Размнажэнне адводкамі.

2. Пчаліны рой, які толькі што ўтварыўся і аддзяліўся ад старога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старазаве́тны, -ая, -ае.

1. Які прытрымліваецца старога, устарэлых поглядаў, звычак.

С. чалавек.

2. Які захоўваецца з даўніх часоў, які адпавядае старым густам, правілам і г.д.

Старазаветныя звычаі.

|| наз. старазаве́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отмира́ние адміра́нне, -ння ср.;

отмира́ние ста́рого — зако́н разви́тия адміра́нне старо́га — зако́н развіцця́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)