Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Táfelgeschirr
n -(e)s, -e стало́вая пасу́да; разм.стало́вы по́суд
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zestaw, ~u
м. набор, камплект;
zestaw narzędzi — набор інструментаў;
zestaw obiadowy — сталовы сервіз
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Майран ’маяран сталовы, Majorana hortensis Moench.’ (брэсц., Кіс.) складае адзіны арэал з укр.майран ’тс’, Origanum majorana’ (колішняя лац. назва). Асобна в.-луж.majron ’тс’. У іншых слав. мовах поўная форма: рус.майора́н, майера́н, польск.majeranek, чэш., славац.majorán(a), славен., серб.-харв.majoran. Усе — з новав.-ням.Majoran < ст.-в.-ням.maiolan (XV ст.) < с.-лац.maiorana < magorana, margerona і amaracus < грэч.ἀμάρακος (Махэк₂, 348; Фасмер, 2, 560; Васэрцыэр, 145). Гл. таксама літаратурную бел. назву маяран.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Service
I
[-'vi:s]
n - i -s серві́з, прыбо́р (чайны, сталовы)
II
[-'sø:rvi:s]
m -s абслуго́ўванне, се́рвіс
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
jadalny
jadaln|y
ядомы; прыдатны ў ежу;
grzyby ~e — ядомыя грыбы;
pokój ~y — сталовы пакой
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прыбо́рм.
1.спец. прибо́р;
апты́чны п. — опти́ческий прибо́р;
вымяра́льны п. — измери́тельный прибо́р;
2. (набор предметов) прибо́р;
стало́вы п. — столо́вый прибо́р;
бры́твенны п. — бри́твенный прибо́р;
чарні́льны п. — черни́льный прибо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Áufsatz
m -es, -sätze
1) сачыне́нне; арты́кул
2) стало́вы прыбо́р
3) тэх. наса́дка; вайск. прыцэ́л
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
БАСАРА́Б
(Basarabi),
археалагічная культура жал. веку (8 — сярэдзіна 7 ст. да нашай эры) на тэр. Румыніі і Малдовы; адна з культур т.зв. фракійскага гальштату. Назва ад даследаванага тагачаснага паселішча каля в. Басараб (Румынія). Насельніцтва жыло на гарадзішчах і селішчах у лёгкіх наземных драўляных пабудовах, часам абмазаных глінай. Пахавальны абрад — трупаспаленні ў урне або яме і трупапалажэнні пад курганным насыпам або ў грунтавой магіле. Для керамікі характэрны чорнаглянцаваны сталовы посуд, нярэдка з белай інкрустацыяй; слоікападобны кухонны посуд з наляпнымі валікамі і выступамі. Прылады працы, зброя, упрыгожанні належаць да ўсходнегальштацкага (ілірыйскага) тыпу старажытнасцяў.