джыгі́т, ‑а, М ‑гіце, м.

Умелы, спрытны і адважны яздок на кані.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прово́рный (быстрый) бы́стры, жва́вы, бо́рзды, шпа́ркі; (ловкий) спры́тны, паваро́тлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удалы́ разм. гл. спрытны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

джыгі́т

(цюрк. džigit)

умелы, спрытны, адважны яздок на кані.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cwany

хітры; спрытны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

arch​2 [ɑ:tʃ] adj. (часта неадабральна) хі́тры (пра позірк, усмешку); спры́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quirky [ˈkwɜ:ki] adj.

1. выкру́тлівы, спры́тны

2. дзі́ўны, нязвы́чны; вы́чварны, мудраге́лісты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

żartki

уст. кемлівы; спрытны, зручны;

żartki koń — спрытны конь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пры́ткий разг. (быстрый, резвый) жва́вы, бы́стры; (бойкий) бо́йкі; (ловкий) спры́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́лы, -ая, -ае.

1. Які завяршаецца ўдачай; удачны, паспяховы.

Удалая паездка.

2. Вельмі добры, які адпавядае патрабаванням; правільны.

Выбраць у. ход.

3. Здатны на ўсё; спрытны, умелы.

Удалая гаспадыня.

4. Смелы, адважны; хвацкі.

У. хлопец.

|| наз. уда́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)