wwodzić

незак. уводзіць;

wwodzić na pokuszenie — спакушаць; уводзіць у спакусу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mamić

незак. вабіць, прыцягваць, спакушаць;

mamić możliwością zysków — прывабліваць магчымай прыбыллю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Азе́л ’марока’, азеліваць марочыць’ (Бяльк.), азяляць ’марочыць, спакушаць’ (Нас.), азяліцца ’адурэць, як выпіўшы зелля’ (Арх. Бяльк., Нас.), азяленне ’ап’яненне’ (Гарэц.), азяліць ’затлуміць, ап’яніць’ (Яўс.), азяліцца зелле (Гарэц.). Параўн. озелить ’зачараваць зеллем’, озел ’вядзьмарства’ (Дабр.). Беларускае новаўтварэнне ад зелле (Мартынаў, SlW, 65). Гл. Фасмер, 3, 125.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lure

[lʊr]

1.

n.

1) спаку́са, спаку́сьлівасьць, прыва́бнасьць f.

2) прына́да f.

2.

v.t.

1) спакуша́ць; ва́біць

2) на́дзіць, прына́джваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

versúchen

vt

1) каштава́ць (страву)

2) спрабава́ць, прабава́ць, про́баваць

er versúchte sein Béstes — ён паспрабава́ў зрабі́ць усё, што ад яго́ зале́жыць

sein Glück ~ — паспрабава́ць шча́сця

3) спакуша́ць (каго-н.)

sein Schícksal ~ — спакуша́ць лёс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

carrot [ˈkærət] n.

1. мо́рква

2. infml абяца́ная ўзнагаро́да

♦

the carrot and (the) stick бізу́н і пе́рнік;

hold out/offer a carrot to smb. спакуша́ць, прапано́ўваючы ўзнагаро́ду/прывіле́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вілі́ць ’зварочваць з прамога шляху’; ’крывіць (душою)’; ’зварочваць убок’ (Нас.), вілі́ць, падві́льваць ’падкідаць мяч у гульні «салавей»’ (Янк. III), віліць ’падманваць, крывіць’ (Кар.). Карскі (Труды, 394) лічыць гэту лексему запазычанай з літ. і лат. моў; параўн. літ. vylióti ’падманваць, заманваць, спакушаць’, vỹlius ’падман, хлусня’, што аспрэчвае Лаўчутэ (351). Гл. яшчэ віля́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наю́дзіць ’падгаварыць’ (Сл. ПЗБ), параўн. рус. каўк. наю́дить ’данясці, напляткарыць’. Ад ю́дзіць ’спакушаць, падбухторваць; зводзіць’, ю́да ’прадажнік, здраднік’, параўн. наюда́шыць ’здрадніцкі ўзвесці паклёп’, юда́шыць ’хітрыць, ілгаць; ашукваць, здраджваць’ да юда́ш ’няшчыры чалавек’ (Нас.). У сувязі з гэтым параўнанне з літ. sujùdinu ’падгаварыць’, на якое звяртаюць увагу складальнікі слоўніка, мае неабавязковы характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

trap​2 [træp] v.

1. лаві́ць (у пастку, сіло);

We we re trapped in the lift. Мы заселі ў ліфце.

2. падма́нваць; спакуша́ць;

trapped in a criminal situation уця́гнуты ў злачы́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uwodzić

uwodzi|ć

незак. зводзіць, спакушаць;

~ła go spojrzeniami — яна спакушала яго позіркамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)