кама́ндны, -ая, -ае.

1. гл. каманда.

2. Камандзірскі, які мае адносіны да камандавання.

К. састаў.

○

Камандная вышыня — мясцовасць, якая ўзвышаецца над наваколлем і дае войскам рад пераваг перад праціўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старшы́нскі старши́нский;

с. саста́ў — старши́нский соста́в;

~кія паго́ны — старши́нские пого́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяржа́нцкі сержа́нтский;

~кае зва́нне — сержа́нтское зва́ние;

с. саста́ў — сержа́нтский соста́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

від², -у, М аб відзе, мн. віды, -аў, м.

1. Падраздзяленне ў сістэматызацыі, якое ўваходзіць у састаў вышэйшага раздзела — роду.

В. раслін.

2. Разнавіднасць, тып.

В. паліва.

|| прым. відавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экіпа́ж, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Каманда, асабовы састаў карабля, самалёта, танка і пад.

Э. падводнай лодкі.

Э. верталёта.

2. Агульная назва лёгкіх рысорных пасажырскіх павозак (уст.).

|| прым. экіпа́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камсаста́ў, ‑таву, м.

Камандны састаў. Камсастаў палка. Малодшы камсастаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтэ́н, ‑у, м.

Вуглевадарод, які ўваходзіць у састаў нафты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

теку́чий прям., перен. цяку́чы;

теку́чие тела́ цяку́чыя це́лы;

теку́чий соста́в цяку́чы саста́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

генералітэ́т, ‑у, М ‑тэце, м.

Вышэйшы камандны састаў арміі; генералы.

[Ням. Generalität.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліту́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да палітуры. Палітурны састаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)