Salon

[sa'lɔ˜:] і [sa'lɔŋ]

m -s, -s сало́н (у розн. знач.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аўтасало́н

(ад аўта- + салон)

выстаўка (раздзел выстаўкі), дзе дэманструюцца новыя мадэлі аўтамабіляў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

salon, ~u

м. салон;

salon fryzjerski — цырульная зала;

salon samochodowy — аўтасалон;

salon piękności (kosmetyczny) — касметычны салон;

salon mody — атэлье мод;

salon gry — казіно;

salon gier — салон камп’ютарных гульняў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

буты́к

(фр. boutique = магазін)

сучасны модны магазін-салон, які прапануе асабліва элегантнае, пашытае ў малых серыях дарагое адзенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

fryzjerski

цырульніцкі;

zakład fryzjerski — цырульня;

salon fryzjerski — салон-цырульня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

saloon [səˈlu:n] n.

1. таксама saloon-car BrE седа́н ( тып аўтамабіля з закрытым кузавам)

2. таксама saloon-bar BrE бар (у рэстаране або гатэлі)

3. сало́н ( на параходзе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unisex [ˈju:nɪseks] adj. унісе́кс, прыда́тны для мужчы́н і жанчы́н;

unisex clothes адно́лькавая во́пратка для мужчы́н і жанчы́н (курткі, штаны);

a unisex hair-dressing salon сало́н-цыру́льня для мужчы́н і жанчы́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

coupé

н. нескл. [kupe]

1. кузаў; салон (аўтамабіля)

2. уст. купэ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

artystyczny

artystyczn|y

артыстычны; мастацкі; дэкарацыйны;

szkło ~e — дэкарацыйнае шкло;

salon ~y — мастацкі салон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БАДЛЕ́Р

(Baudelaire) Шарль (17.4.1821, Парыж — 31.8.1867),

французскі паэт. Папярэднік франц. сімвалізму. Друкаваўся з 1840 (вершы, брашуры «Салон 1845 года», «Салон 1846 года»). Удзельнік Рэвалюцыі 1848, выдаваў дэмакр.-рэсп. газету «Le salut public» («Грамадскі ратунак»). Расчараваўшыся ў выніках рэвалюцыі, адышоў ад палітыкі, асудзіў «бунт» як грэх. Выпрацаваў новую канцэпцыю асобы, прычыны пакутаў «чалавечай душы» бачыў не толькі ў навакольным свеце, але і ў самім чалавеку. У кн. «Кветкі зла» (1857, дап. выд. 1861, 1869) трагічная карціна свету, ахопленага шаленствам разбурэння, анархія бунтарства, сум па гармоніі, пошукі ідэалу спалучаюцца з прызнаннем непераможнасці зла, эстэтызацыяй заганаў вял. горада. Аўтар зб. артыкулаў пра франц. мастацтва і л-ру «Рамантычнае мастацтва» (1868), трактата пра наркотыкі «Штучны рай» (1860), «Маленькіх паэм прозай» («Парыжскі сплін», 1869), артыкулаў пра творчасць Э.По і перакладаў яго твораў. На бел. мову вершы Бадлера перакладалі Ю.Гаўрук, У.Жылка, З.Колас, С.Ліхадзіеўскі.

Тв.:

Бел. пер. — Маленькія паэмы прозай // Далягляды. Мн., 1983;

Рус. пер. — Цветы Зла. Ростов н/Д, 1991.

Літ.:

Нольман М. Шарль Бодлер: Судьба. Эстетика. Стиль. М., 1979.

т. 2, с. 213

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)