Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ляску́н ’салавей’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Да ля́скаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Азязю́ліны ’асалавелы’ (Бяльк.), азязюліцца да зязюля. Як асалавелы да салавей?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
найбліжэ́йшы, ‑ая, ‑ае.
Самы блізкі. У адным з найбліжэйшых альховых кустоў, нядаўна пакрытых свежым лісцем, ізноў зацёхкаў непрыкметны салавей.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
салаве́йка, ‑і, м.
Нар.-паэт.Ласк.дасалавей. Разбрыліся мы ў сасонках, Свежы водар нас абдаў, Салавейка песняй звонкай Пасяброўску прывітаў.Галіноўская.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чуба́сты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і чубаты. Быў такі Мікалай Салавей, ён прыехаў у наша сяло на пасяленне, даўгалыгі, чубасты.Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Няту́скны ’нябляклы, яркі’ (А. Салавей). Да туск ’туман, цемра’, параўн. чэш.netusk ’расходнік’, ням.Immergrün ’тс’ (’заўсёды зялёны’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фалькло́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фальклору. Фальклорны вобраз. Фальклорны твор. Фальклорная экспедыцыя. □ Выразны фальклорны каларыт мае і галоўны вобраз аповесці — Салавей.Гіст. бел. сав. літ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Náchtigall
f -, -en салаве́й
◊ er will die ~ síngen* léhren — ≅ не вучы́ вучо́нага
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
драздо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да дразда, належыць яму.
2.узнач.наз.драздо́выя, ‑ых. Сямейства птушак атрада вераб’іных, да якога адносяцца дрозд, салавей і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)