ruczaj, ~u

м. ручай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Bach

m -(e)s, Bäche руча́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

руче́й руча́й, -чая́ м.;

◊

пла́кать в три ручья́ пла́каць го́ркімі сляза́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Смалвянка (ручай, бас. Дзісны) 4/294

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гаварлі́вы

1. говорли́вый, разгово́рчивый, словоохо́тливый;

2. перен. говорли́вый;

г. руча́й — говорли́вый руче́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jump a stream

пераско́чыць руча́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

burble [ˈbɜ:bl] v. (on/about)

1. BrE мармыта́ць; балбата́ць

2. бульката́ць (пра ручай)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гаманлі́вы

1. разг. говорли́вый, разгово́рчивый, словоохо́тливый;

2. перен. зво́нкий;

г. руча́й — зво́нкий руче́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каска́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каскада, утварае каскад (у 1 знач.). Каскадны горны ручай. План каскаднага асваення ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крык

(англ. creek)

перасыхаючая рэчка або ручай у Аўстраліі, які ў засушлівы перыяд года распадаецца на шэраг асобных вадаёмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)