хі́бнасць, ‑і, ж.

1. Памылка, няправільнасць, недакладнасць. Стылістычныя хібнасці.

2. Спец. Розніца паміж сапраўднай велічынёю чаго‑н. і велічынёю, атрыманай пры вымярэнні; адхіленне ад зададзенай велічыні; недакладнасць. Абсалютная хібнасць. Адносная хібнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынцыпо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з прынцыпамі, заснаваны на прынцыпах. Прынцыповая розніца. Прынцыповае пытанне. Прынцыповае рашэнне. Прынцыповая спрэчка.

2. Які строга прытрымліваецца прынцыпаў, кіруецца імі ў сваіх паводзінах. Прынцыповая палітыка. Прынцыповы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несхо́дство ср. непадо́бнасць, -ці ж., непадабе́нства, -ва ср.; (разница) ро́зніца, -цы ж.; (неодинаковость) неадно́лькавасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрозненне, розніца, рознасць, процілегласць, кантраст

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ГЕТЭРАГЕ́ННАЯ СІСТЭ́МА,

макраскапічна неаднародная фізіка-хімічная сістэма, якая складаецца з некалькіх розных па фіз. уласцівасцях ці хім. саставе частак (розных фаз).

Адна фаза гетэрагеннай сістэмы аддзелена ад сумежнай з ёй фазы фіз. паверхняй падзелу, што дазваляе механічна раздзяліць іх. Напр., вадкасць і насычаная пара над ёй (розніца ў агрэгатным стане); дзве вадкасці, якія не змешваюцца паміж сабой, — алей і вада (розніца ў саставе). Мікрагетэрагеннымі часта называюць дысперсныя сістэмы з памерамі часцінак ад 5·10​-3 да 10 мкм (золі, мікраэмульсіі і інш.), якія складаюць пераходную вобласць паміж гетэрагеннай сістэмай і гамагеннай сістэмай.

т. 5, с. 208

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

са́льда

(іт. saldo)

фін. астатак, розніца паміж прыходам і расходам рахунка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыферэ́нт

(лац. differens, -ntis = розніца)

1) мар. вугал нахілу судна, выкліканы розніцай асадкі носа і кармы;

2) камерц. розніца ў цане на тавар пры заказе і пры атрыманні яго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ро́знасць 1 ’розніца’, ’вынік адымання (у матэматыцы)’ (ТСБМ, Гарэц.) — калька з рус. ра́зность ’тс’.

Ро́знасць 2 ’неаднолькавасць’ (Нас.), ’адрозненне’ (Байк. і Некр.), ст.-рус. розность, польск. różność, чэш. různost ’тс’. Да розны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дыферэнто́метр

(ад лац. differens, -ntis = розніца + -метр)

прыбор для вызначэння дыферэнта судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Spánne

f -, -n

1) пя́дзя

kéine ~ breit — ні пя́дзі

2) каро́ткі праме́жак (ча́су)

3) ро́зніца

die ~ zwíschen Éinkaufsund Verkáufspreis — ро́зніца памі́ж заку́пачнай і прада́жнай цано́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)