распе́сціць verwéichlichen vt, verzärteln vt; verwöhnen vt (распусціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рассла́вить сов., разг. рассла́віць; (распустить слух) распусці́ць (чу́тку);

рассла́вить по всему́ го́роду рассла́віць па ўсім го́радзе, распусці́ць чу́тку па ўсі́м го́радзе (на ўвесь го́рад);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

híssen

vt падня́ць (сцяг, вымпел); распусці́ць (ветразі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разлапушы́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.

Разм. Распусціць, разгарнуць. Цераз платы звісалі вяла фігі: Разлапушыўшы пухкія лісты, яны лавілі цень. Гаўрук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параспуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Распусціць усё, многае або ўсіх, многіх. Некаторыя.. ўзапрэлі, параспускалі шынялі, другія нават скінулі іх. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кі́зі, кізікі — у выразе распусціць кізі, кізікі ’расплакацца’ (ТС). Магчыма, да кіснуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расшы́каць ’распусціць (грошы)’ (Скарбы). Параўн. распшыкаць (гл.), змененае, магчыма, пад уплывам шык, шыкаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zerlássen

* vt растапі́ць, распусці́ць (масла, воск і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obluzować

зак. зрабіць больш свабодным; распусціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ру́мзаць разм. wéinen vi; schlúchzen vi; jámmern und klágen (распусціць нюні)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)