sensibly

[ˈsensəbli]

adv.

1) разва́жна, разу́мна

2) адчува́льна, зна́чна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разумне́й нареч. сравнит. ст.

1. умне́е; мудре́е;

2. рассуди́тельнее, разу́мнее, благоразу́мнее;

3. осмы́сленнее;

1-3 см. разу́мна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reasonably

[ˈri:zənəbli]

adv.

1) разу́мна, разва́жна

2) памярко́ўна

3) нядо́рага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sensownie

разумна, разважна, разважліва;

mówić sensownie — гаварыць разважна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Талкава́ць ’гутарыць, гаварыць; растлумачваць’ (ТСБМ), ’разважаць, доўга і шматслоўна даводзіць’: толкуе — німа чаго слухаць (Федар. 4, Цых.), толкова́ць ’размаўляць, абмяркоўваць’ (ТС), ст.-бел. толковати ’тлумачыць, гаварыць, казаць’ (КГС), сюды ж талкаві́та, талкаві́ста ’разумна, разважна’ (Мат. Маг., Юрч. Вытв.), талко́вы ’змястоўны, разумны, дзелавы, удалы’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Цых.). Да толк, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

had better

паві́нен; разу́мна было́ б, каб

I had better stay — Я паві́нен заста́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тлумі́ць, тлумлю, тлуміш, тлуміць; незак., каго-што.

Разм. Марочыць галаву; празмерна дакучаць гаворкай, шумам.

•••

Тлуміць галаву — марочыць, задурваць, пазбаўляць магчымасці разумна разважаць. Данік, пачынаючы з панядзелка, увесь тыдзень тлуміў мне галаву, каб у выхадны дзень мы селі на човен і падняліся да той памятай для яго пераправы. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

основа́тельно нареч.

1. абгрунтава́на; слу́шна; ва́жка; разу́мна;

2. грунто́ўна; сур’ёзна;

3. пава́жна, ста́ла; сур’ёзна;

4. мо́цна;

5. разг. здо́рава; см. основа́тельный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бестакто́ўнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць бестактоўнага; адсутнасць такту. Бестактоўнасць пытання. □ Алёшка спачатку змоўк, абураны бестактоўнасцю Рыгора, а потым усё больш і больш пачаў гарачыцца, даказваць. Ляўданскі.

2. Бестактоўны ўчынак. Але мацней за гэтае пачуццё была ўпэўненасць, што Сяргей павядзе сябе разумна і ніякай бестактоўнасці ў прысутнасці вучняў не дазволіць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́штукаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Разм. Змайстраваць што‑н., разумна камбінуючы, эканомна выкарыстоўваючы матэрыял; выгадаць, выкраіць. Выштукаваць цацку. □ Разам з тым Лапко ўмудрыўся выштукаваць тут і цэлы пакой для галоўнай свінаркі. Колас. Быў Сахрон майстра на ўсе рукі — ён мог зляпіць печ і грубку, падбіць чаравікі, пашыць боты, выштукаваць раму, пашкліць вокны. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)