разлама́цца, ‑ломіцца; зак.

1. Пры ломцы, удары распасціся на кавалкі, пераламацца. Акраец разламаўся на роўныя дзве часткі там, дзе быў раней нарэзаны. Чорны.

2. Разм. Разбурыцца, разваліцца, зламацца. Паркан разламаўся. □ Складваў, стараўся, а будыніна крывілася, хілілася, гатова была ў любы момант разлезціся, разламацца. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развярну́цца, -вярну́ся, -ве́рнешся, -ве́рнецца; -вярні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разваліцца, разбурыцца.

Старая хата развярнулася.

2. Павярнуцца, каб змяніць становішча або напрамак свайго руху.

3. Пра наяўнасць месца для пэўных дзеянняў.

Там не р., малы ўчастак.

4. Размясціцца ў шырыню па лініі фронту, прыняць баявы парадак (спец.).

|| незак. разваро́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. разваро́т, -у, М -ро́це, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sprawl

[sprɔl]

1.

v.i.

1) распасьціра́цца

2) ляжа́ць або́ сядзе́ць развалі́ўшыся, развалі́цца

3) піса́ць вялі́кім разма́шыстым по́чыркам

2.

n.

1) распасьцёртасьць f.

2) разва́лістасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разле́зціся, ‑лезецца; пр. разлезся, ‑лезлася; зак.

Разм. Распасціся на часткі, разваліцца, звычайна намокшы, прамокшы. [Газета] размокла і разлеглася. Шматкі яе пачапляліся за вядро і папрыліпалі. Мурашка. Хацеў памыць .. [кашулю], але яна Разлезлася ў руках яго шматкамі. З. Астапенка. [Юзік] падумаў, што ў Зосі таксама палатаныя чаравікі, зараз зусім разлезуцца. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozleźć się

зак.

1. распаўзціся; разбрысціся; разысціся;

2. разлезціся; разваліцца;

3. перан. разм. разладзіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

loll

[lɑ:l]

1.

v.i.

1) расьсяда́цца, разва́львацца

to loll on a sofa — развалі́цца на кана́пе

2) зьвіса́ць; матля́цца, целяпа́цца

3) высало́пвацца (пра язы́к)

2.

v.t.

высало́пваць (язы́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

распа́сціся

1. (разваліцца на часткі) zerfállen* vi (s);

2. (перастаць існаваць) zerfállen* vi (s); verfállen* vi (s), in Verfáll geráten* (прыйсці ў заняпад)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падла́дзіць, ‑ладжу, ‑ладзіш, ‑ладзіць; заг. падладзь; зак., што.

1. Падрамантаваць. Давай лепш падладзім крыху гэтую хату, што нам далі, а то разваліцца. Кулакоўскі. Падладзіць.. [бляхар], скажам, вядро — яно і паслужыць гаспадару яшчэ які год. П. Ткачоў. // Разм. Прывесці ў парадак; паправіць. Падладзіў [Клім] гаспадарку, як кажуць, стаў на ногі. Шахавец.

2. Разм. Настроіць музычны інструмент на пэўны лад. Падладзіць балалайку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узарва́цца

1. (разваліцца ад выбуху) hóchgehen* аддз. vi (s), in die Luft flíegen* [géhen*];

2. перан. (раззлавацца) hóchgehen* аддз. vi (s), explodíeren vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sprawl​2 [sprɔ:l] v.

1. развалі́цца; расцягну́цца, валя́цца;

sprawl on the beach ляжа́ць на пля́жы;

send smb. sprawling збіць каго́-н. з ног;

He sprawled across the bed. Ён разлёгся ўпоперак ложка.

2. распаўза́цца ва ўсе бакі́, раскі́двацца, распасціра́цца;

Suburbs sprawl out into the countryside. Прыгарад распаўзаецца ва ўсе бакі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)