speckled

[ˈspekəld]

adj.

пярэ́сты, рабы́; у кра́піны

speckled hen — пярэ́стая ку́рыца, ку́рка ра́бка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Страка́ты ‘рознакаляровы, разнашэрсны, плямісты, пярэсты’ (ТСБМ, Нас., Касп., Варл.; астрав., шальч., вільн., Сл. ПЗБ), стрыка́ты ‘тс’ (Шымк. Собр., Ласт., Байк. і Некр., Бяльк.), строка́тый ‘масць чорная з белым або чорная, белая і чырвоная’ (Клім.), стрэка́тый (стрека́тый) ‘плямісты, пярэсты’ (Нас., Мядзв.). Укр. строка́тий ‘плямісты; пярэсты (аб масці жывёліны)’, чэш., славац. strakatý ‘тс’. Узводзяць да рус. строка, г. зн. ‘усыпаны кропкамі’ (Фасмер, 3, 781), якое звязана чаргаваннем галосных з стрыкаць і першапачаткова значыла ‘ўкол’, параўн. строк, гл. Іншая магчымасць — з пстрака́ты (гл.), параўн. польск. pstrokaty (ад pstry, Варш. сл., гл. пёстры), што звязана з srokaty ‘тс’, суадноснае з укр. сорока́тий ‘тс’, в.- і н.-луж. srokaty ‘тс’, славен. srákast ‘тс’. Фурлан (гл. Бязлай, 3, 302) узводзіць названыя формы да прасл. *sorkъ ‘плямісты, пярэсты, рабы’ з і.-е. *ḱorkos ‘чорны, чарнявы, рабы’, ад якога паходзіць і прасл. *sorka ‘сарока’, роднасныя ст.-інд. śārá ‘плямісты, рабы, пярэсты’. Сюды ж і стракаце́ць ‘пярэсціцца’ (ТСБМ), стракаці́зна ‘вяснушкі’ (шальч., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пёстрый

1. страка́ты, пярэ́сты; (рябой) рабы́; (разноцветный) рознакаляро́вы;

пёстрая ло́шадь рабы́ (пярэ́сты) конь;

пёстрый пёс рабы́ саба́ка;

2. перен. (неоднородный) неаднаста́йны, ро́зны; (цветистый) квяці́сты;

пёстрый соста́в населе́ния неаднаста́йны (ро́зны) склад насе́льніцтва;

пёстрый стиль квяці́сты стыль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Піжа́сты ’пярэсты’ (Сцяшк. Сл.), ’пра сукенку ў вялікія каляровыя палосы ці плямы’ (Варл.)· З польск. pierzasty ’падобны да пер’я’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дэ́ґель ’птушка з доўгімі нагамі’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., звязана з літ. dẽglas ’стракаты, пярэсты’, dẽglis ’той, хто плямісты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пярэ́сціць¹, -э́шчу, -э́сціш, -э́сціць: незак.

1. што. Рабіць пярэстым, надаваць пярэсты выгляд чаму-н.

Цені ад дрэў пярэсцяць поле.

2. звычайна безас. Пра адчуванне пярэстасці ў вачах.

Аж пярэсціць уваччу ад мільгання тэлеграфных слупоў.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вылучацца сваёй пярэстасцю сярод чаго-н.

На лузе пярэсцяць кветкі.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), чым і ад чаго. Быць пярэстым ад чаго-н.

Сцяна пярэсціць афішамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

variegated [ˈveərɪgeɪtɪd] adj.

1. рознакаляро́вы; страка́ты; пярэ́сты;

variegated leaves паласа́тае лі́сце

2. разнаста́йны;

a variegated career кар’е́ра з ча́стаю пераме́наю абста́він, пра́цы і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

checkered, chequered

[ˈtʃekərd]

adj.

1) кле́тчаты

2) Figur. зьме́нлівы, разнаста́йны, пярэ́сты

a checkered career — пярэ́стая кар’е́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deresz

м.

1. дэраш; пярэсты конь;

2. уст. бурда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spotted [ˈspɒtɪd] adj.

1. пля́місты, пярэ́сты; у кра́пінку;

a spotted leopard пля́місты леапа́рд;

a spotted dress суке́нка ў кра́пінку

2. запля́млены;

a spotted reputation сапсава́ная рэпута́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)