erstáunt

a здзі́ўлены

~ sein — здзіўля́цца

~ tun* — прыкі́двацца здзі́ўленым [ура́жаным]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

profess [prəˈfes] v. fml

1. адкры́та прызнава́ць; заяўля́ць;

profess too much абяца́ць ве́льмі мно́га

2. прытвара́цца, прыкі́двацца

3. спавяда́ць (веру)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дуры́цца, дуруся, дурышся, дурыцца; незак.

Разм. Дурэць, сваволіць; блазнаваць. — Не дурыся, шалапут, то дам капейку на цукеркі. Гартны. Пакінь дурыцца, Андрэй, — стаў строгім Пятро. — Не люблю такіх фокусаў. Шахавец. // Жартуючы, прыкідвацца. [Праменны:] Ты сапраўды пішаш гэту камедыю ці толькі дурышся? Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

feign

[feɪn]

v.

1) прыкі́двацца; сымулява́ць, удава́ць

2) выдумля́ць; прыду́мваць (апраўда́ньне)

3) уяўля́ць (нерэа́льнае)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Прытвара́цца, прытвары́цца ’прыкінуцца’ (ТСБМ), прітвыря́цца ’прыкідвацца’ (Бяльк.); параўн. укр. притвори́тися, рус. притворя́ться, славац. pritvoriť sa, серб.-харв. прѝтворица ’прытворшчык(ца), крывадушнік(ца)’. Да твар, твары́ць (гл.). Першаснае значэнне ’стаць падобным да некага, зрабіцца кім-небудзь’ (параўн. Махэк₂, 662).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аве́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Свойская жвачная жывёла, якая дае воўну, мяса, малако; самка барана.

Стрыжка авечак.

2. перан. Той, хто выдае сябе за ціхага, паслухмянага чалавека.

3. перан. Пра някемлівага, дурнаватага чалавека (часцей пра асоб жаночага полу).

◊

Блудная (аблудная) авечка — пра чалавека, які збіўся з правільнага жыццёвага шляху, адарваўся ад свайго асяроддзя, сям’і і інш.

Прыкідвацца авечкай.

|| прым. аве́чы, -ая, -ае.

А. сыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

butter​1 [ˈbʌtə] n. ма́сла;

bread and butter хлеб з ма́слам

♦

look as if butter wouldn’t melt in one’s mouth infml прыкі́двацца ціхо́няй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

únschuldig

a невінава́ты, няві́нны; бязві́нны, цнатлі́вы

~ tun*, sich ~ stéllen — прыкі́двацца невінава́тым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erkünsteln

vt прыкі́двацца (кім-н.), рабі́ць вы́гляд, бы́ццам, напуска́ць на сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няві́нны

1. в разн. знач. неви́нный;

2. (целомудренный) неви́нный, непоро́чный, де́вственный;

3. разг. невино́вный, невинова́тый;

◊ прыкі́двацца ~нным ягнём — прики́дываться неви́нным ягнёнком

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)