насагло́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Верхняя частка глоткі, якая ўтварае поласць ззаду носа, што пераходзіць у сярэднюю частку глоткі.

|| прым. насагло́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страваво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Частка стрававальнага тракта чалавека або жывёліны ў выглядзе трубкі, якая злучае поласць рота са страўнікам.

|| прым. страваво́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тампана́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Увядзенне ў рану або поласць тампона (тампонаў).

[Ням. Tamponade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндака́рд, ‑а і эндака́рдый, ‑я, м.

Спец. Слой эпітэлію, які высцілае ўнутры поласць сэрца.

[Ад грэч. éndon — унутры і kardía — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паднябе́нны нёбный;

~нная по́ласць — анат. нёбная по́лость;

~ныя зы́чныя — лингв. нёбные согла́сные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчэ́лепны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шчэлепаў. Шчэлепная поласць. // Які мае шчэлепы. Шчэлепныя жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

abdomen [ˈæbdəmən] n.

1. anat. жыво́т; брушна́я по́ласць

2. zool. абдо́мен, бру́шка (у насякомых)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спрынцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.

Прамываць якую‑н. поласць, рану і пад. струменем вады або лякарства пад ціскам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страваво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Частка стрававальнага тракта чалавека або жывёліны ў выглядзе трубкі, якая злучае поласць рота са страўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяфра́гма, -ы, мн. -ы, -фра́гм і -аў, ж.

1. Сухажыльна-мышачная перагародка, якая аддзяляе грудную поласць ад брушной.

2. Святлонепранікальная перагародка ў аптычных прыборах з адтулінай для прапускання пучка прамянёў.

|| прым. дыяфра́гмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)