humerus

[ˈhju:mərəs]

n., pl. -eri [-əraɪ]

1) плечава́я косьць

2) плячо́ n., pl. пле́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Плячу́к ’плячо, плечавы сустаў’ (чэрв., мін., лях., Сл. ПЗБ). Перааформленае пад уплывам прадуктыўнага на балтыйска-славянскім памежжы суфікса ‑чук‑ зыходнае плячо (гл.) або пляча́к ’плечавы сустаў; пройма рукава’ (Сл. ПЗБ), магчыма, у выніку выцяснення формы н. р., адсутнай у балтыйскіх мовах.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

alongside

[əˈlɔŋsaɪd]

1.

adv.

збо́ку, ка́ля бо́ку; бок у бок, по́бач, плячо́ ў плячо́

alongside of — по́бач

2.

prep.

ту́т жа, ка́ля каго́-чаго́

Park alongside of curb — Паста́ў а́ўта ка́ля бардзю́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

павалту́зіць, ‑тужу, ‑тузіш, ‑тузіць; зак., каго.

Разм. Валтузіць на працягу нейкага часу. Надзя павалтузіла .. [камандзіра] за плячо. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

strained [streɪnd] adj.

1. наця́гнуты, напя́ты, расця́гнуты;

a strained shoulder расця́гнутае плячо́

2. ненатура́льны, напру́жаны;

a strai ned laugh вы́мучаны смех;

strained cordiality напускна́я сардэ́чнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раззуде́ться сов.

1. рассвярбе́цца; пача́ць ныць (бале́ць);

2. перен. разысці́ся, размахну́цца;

раззуди́сь, плечо́! размахні́ся, плячо́!;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

разам, сумесна, супольна, заадно, неразлучна, калектыўна; агулам, гурбой, талакой, хорам (разм.) / удваіх: □ на пару, у пары; рука ў руку, плячо ў плячо, плячом у плячо, плячо да пляча, плячо к плячу, за кампанію, у кампаніі

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

плечо́ в разн. знач. плячо́, -ча́ ср.;

перело́м плеча́ перало́м пляча́;

пра́вое (ле́вое) плечо́ вперёд! воен. пра́вае (ле́вае) плячо́ напе́рад!;

на плечо́! воен. на плячо́!;

плечо́ коромы́сла плячо́ каро́мысла;

◊

на плеча́х проти́вника воен. на пляча́х праці́ўніка;

плечо́м к плечу́ плячо́ ў плячо́;

по плечу́ пад сі́лу, па сі́ле;

не по плечу́ не пад сі́лу;

име́ть го́лову на плеча́х мець галаву́ на пляча́х;

име́ть за плеча́ми мець за пляча́мі;

пожима́ть плеча́ми паціска́ць пляча́мі;

руби́ть с плеча́ сячы́ з-за пляча́;

с плеч доло́й! з плячэ́й дало́ў!;

гора́ с плеч гара́ з плячэ́й;

вы́нести на свои́х плеча́х вы́несці на сваі́х пляча́х;

взвали́ть на пле́чи узвалі́ць на пле́чы;

лежа́ть на плеча́х ляжа́ць на пляча́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ля́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Шырокі рэмень са скуры ці моцнай тканіны, які перакідваецца цераз плячо пры перацягванні, пераносцы грузу і інш.

Адвязаць лямкі.

◊

Цягнуць лямку (разм.) — займацца цяжкай аднастайнай працай, справай.

|| памянш. ля́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ля́мачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

недало́мак, ‑мка, м.

Абл. Кавалак якога‑н. зламанага прадмета. [Тварыцкі] пераклаў недаломак дугі на другое плячо і рушыў далей. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)