áusschreiten

* vi (s)

1) кро́чыць, ісці́ вялі́кімі кро́камі; ме́раць кро́камі

2) перан. пераступа́ць ме́жы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уступа́ть несов.

1. (кого, что, кому, чему) уступа́ць;

2. (поддаваться) паддава́цца (каму, чаму);

3. (кому, чему в чём) уступа́ць; саступа́ць; пераступа́ць;

никому́ не уступа́ть в зна́ниях ніко́му не ўступа́ць у ве́дах;

4. (продавать) разг. прадава́ць; (отдавать дешевле) уступа́ць, саступа́ць, пераступа́ць; см. уступи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

transgress

[trænsˈgres]

v.t.

1) паруша́ць (зако́н, пра́віла)

2) пераступа́ць

to transgress the bounds of good taste — пераступі́ць мяжу́ до́брага то́ну

3) грашы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

transcend [trænˈsend] v. fml

1. выхо́дзіць за ме́жы;

transcend the limits of decency пераступа́ць ме́жы прысто́йнасці

2. (in) перасяга́ць, перавыша́ць (у чым-н.);

It transcends my po wers of description. Звыш маіх магчымасцей апісаць гэта.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

танцава́ць

(польск. tańcować, ад с.-в.-ням. tanzen)

1) выконваць які-н. танец, прымаць удзел у танцы;

2) выконваць якую-н. партыю ў балеце;

3) перан. не стаяць на месцы, пераступаць з нагі на нагу (пра коней).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Тупкаць, ст.-бел. тупкати ‘тачыць, кляпаць’ (ГСБМ), сюды ж ту́пко — пра нерашучага чалавека (навагр., Нар. словатв.), параўн. літ. tùpkus ‘павольны чалавек’; ту́пканнік ‘той, хто тупае’, ту́пкыньня ‘таптанне, топанне’ (Юрч. СНЛ). Параўн. укр. ту́пкати ‘пераступаць з нагі на нагу на адным месцы’, серб. ту̏пкати, харв. tȕpkati ‘прытоптваць’, ‘таптацца’, макед. тупка ‘стукаць, удараць’, ‘біцца (аб сэрцы)’. Утварэнне на базе гукапераймальнага туп, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ту́пча непахв. ‘стамляльная праца’ (зэльв., Сл. рэг. лекс.), ‘тупаніна (напрыклад, каня печы)’ (зэльв., Нар. словатв.). Утворана ад ту́пчаць ‘бясконца пераступаць з нагі на нагу, тупаць, таптацца’ (ТС), якое з ту́пкаць (гл.), параўн. kruhom chaty czorny kazioł tupcze (Пятк. 2, 207), у выніку абагульнення асновы асабовых форм дзеяслова. Меркаванні Грынавяцкене пра запазычанне дзеяслова з літ. tupčioti ‘прысядаць’ (LKK, 22, 196) не маюць падстаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

überschréiten

* vt

1) перахо́дзіць, пераступа́ць

die Grénze ~ — перахо́дзіць мяжу́ (тс. перан.)

2) перавыша́ць (уладу); паруша́ць

3) перавыко́нваць (нормы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

threshold [ˈθreʃhəʊld] n.

1. паро́г, cross the threshold пераступа́ць паро́г

2. пача́так, пярэ́дадзень;

on the threshold of a new era на пача́тку но́вай э́ры;

on the threshold of war на мяжы́ вайны́;

the threshold of sensitivity паро́г адчува́льнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Стры́баць ‘скакаць’ (Ласт.), стрыбуля́ць ‘ісці падскокваючы’ (хойн., Шатал.); сюды ж стрыбо́к ‘скок, скачок’, стры́баўка, стры́бля ‘страказа’ (Ласт.), стрыбутне́йшы ‘здаравейшы, мацнейшы’ (Ян.). Параўн. укр. стриба́ти ‘скакаць’, стрибо́к ‘скачок’. Прасл. дыял. *stribati ‘скакаць’, роднаснае літ. stribuliúoti ‘падскокваць, скакаць’ (ЕСУМ, 5, 439), якое Лаўчутэ (Балтизмы, 132) лічыць крыніцай запазычання аднаго з дзеясловаў. Параўн. таксама літ. stripuliúoti, strãpaliuoti ‘тс’, звязаныя з strapulnė́ti ‘стукаць нагамі’ (Куркіна, Этимология–1974, 52), што дазваляе ў аснове названых слоў бачыць гукаперайманне, параўн. стропаць, тро́паць ‘стукаць нагамі’ (гл.), дры́паць ‘часта пераступаць нагамі’ (Скарбы) і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)