Скны́га ‘дакучліва хныкаючы, плачучы’ (Пан. дыс.), скныгата́, скныго́цце ‘кволы, слабы чалавек’, скны́гаць ‘дакучліва хныкаць, пішчаць’ (там жа). Магчыма, ад кныкаць ‘перажываць’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

míterleben

vt перажыва́ць, адчува́ць ра́зам з кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stagníeren

vi эк. знахо́дзіцца ў ста́не засто́ю [стагна́цыі], перажыва́ць засто́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Прыма́цца ’перажываць’ (слонім., Нар. словатв.). Да прыма́ць 1 з пераносам значэння. Параўн. укр. прийма́ти ’успрымаючы што-небудзь, рэагаваць пэўным чынам; выяўляць сваё стаўленне да чаго-, каго-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

outwear

[,aʊtˈwer]

v.t.

1) перажыва́ць (аб рэ́чы), быць мацне́йшым за што

2) зно́шваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паперажыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Перажыць усіх, многіх або ўсё, многае. Даўгавечны род. Гадоў па восемдзесят пяць, па дзевяноста, а ўсе жывуць. І ўсе жонак сваіх паперажывалі. Ермаловіч.

2. Перажываць, хвалявацца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

truć się

незак.

1. атручвацца;

2. разм. перажываць, пакутаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

durchlében

vt перажыва́ць (што-н.)

fréudige Stúnden ~ — перажы́ць вясёлыя гадзі́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

brood on, brood over

а) перажыва́ць

б) Figur. паві́снуць над чым (пра хма́ры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

recapture

[,ri:ˈkæptʃər]

v.t.

1) здабыва́ць ізно́ў, лаві́ць ізно́ў, атры́мваць наза́д

2) Figur. перажыва́ць ізно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)