перапасо́ўваць

‘падчас гульні перадаваць каму-небудзь што-небудзь (мяч, шайбу і пад.) і без прамога дапаўнення (на каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перапасо́ўваю перапасо́ўваем
2-я ас. перапасо́ўваеш перапасо́ўваеце
3-я ас. перапасо́ўвае перапасо́ўваюць
Прошлы час
м. перапасо́ўваў перапасо́ўвалі
ж. перапасо́ўвала
н. перапасо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. перапасо́ўвай перапасо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перапасо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

radiobroadcast​2 [ˌreɪdiəʊˈbrɔ:dkɑ:st] v. перадава́ць па ра́дыё, вяшча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

telegraph​2 [ˈtelɪgrɑ:f] v. тэлеграфава́ць; перадава́ць па тэлегра́фе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пасава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; незак.

1. Перадаваць мяч адзін другому, перакідвацца мячом.

2. Зал. да пасаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Перадаваць (маёмасць) у карысць другой асобы, дзяржавы або грамадскіх арганізацый (афіц.).

2. каго-што. Аддаляць, адасабляць (кніжн.).

Эгаізм адчужае сяброў.

|| наз. адчужэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

privatize, BrE -ise [ˈpraɪvətaɪz] v. прыватызава́ць, перадава́ць ва ўла́снасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

отчисля́ть несов.

1. адліча́ць;

2. (увольнять) звальня́ць; (исключать) выключа́ць; (передавать) перадава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парапсіхало́гія, ‑і, ж.

Вывучэнне гіпатэтычнай магчымасці непасрэдна перадаваць на адлегласць інфармацыю аб нервова-псіхічным стане аднаго чалавека другому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак. і незак.

1. каго-што каму. Перадаць (перадаваць) па завяшчанні.

З. маёмасць сыну.

2. каму з інф. Даручыць (даручаць) што-н., выказаўшы перадсмяротную волю.

Вучоны завяшчаў прадоўжыць справу сваім вучням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

doręczać

незак. падаваць; перадаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)