come in to

1) атры́мваць; набыва́ць

2) атрыма́ць (гро́шы)

to come into one’s own — атрыма́ць нале́жнае

to come into being — паўстава́ць; узьніка́ць (нараджа́цца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áuflehnen

1.

vt прыхіля́ць

2.

(sich)

(gegen A)

1) абапіра́цца (локцямі)

2) паўстава́ць (супраць каго-н., чаго-н.), супраціўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

empören

1.

vt абура́ць

2.

(sich)

1.

(über a) абура́цца (чым-н.)

2) (gegen A) паўстава́ць (супраць каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufstehen

* vi

1) (s) устава́ць, падыма́цца

2) (s) паўстава́ць, выступа́ць

3) (h) стая́ць [быць] адчы́неным

die Tür steht auf — дзве́ры адчы́нены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uprise

[ˈʌpraɪz]

1.

v., -rose, -risen, -rising

1) паўстава́ць, узьніма́ь паўста́ньне

2) уздыма́цца ўго́ру

3) прыбыва́ць (напр. пра ваду́ ў рацэ́)

2.

n.

паўстава́ньне; уздыма́ньне, прыбыва́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

powstawać

powsta|wać

незак.

1. уставаць;

2. паўставаць;

3. узнікаць, вынікаць;

~je trudność — узнікае цяжкасць;

~je nowa organizacja — узнікае новая арганізацыя;

гл. powstać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

revolt

[rɪˈvoʊlt]

1.

n.

бунт -у m.

to repress the revolt — здушы́ць бунт

2.

v.i.

1) бунтава́цца; паўстава́ць

The people revolted against the dictator — Наро́д паўста́ў супро́ць дыкта́тара

2) гі́дзіцца, бры́дзіцца

3) выкліка́ць агі́ду, адштурхо́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rebel

1. [ˈrebəl]

n.

1) паўста́нец -ца m., паўста́нка f.

2) бунта́р -а́ m., бунта́рка f., бунтаўні́к -а́ m., бунтаўні́ца f.

2.

adj.

1) бунта́рскі

2) бунта́рны, паўста́нцкі

3. [rɪˈbel]

v.i., (-ll-)

1) бунтава́ць (-ца)

2) паўстава́ць

•

- Rebel

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узбуры́цца

1. (гневацца, злавацца) sich erzürnen (на каго-н. über A); zürnen vi (на каго-н. D, auf A, mit D; за што-н. über A); auf j-n böse sein;

2. (паўставаць) sich erhében*, sich empören, áufgebracht sein (супраць каго-н., чаго-н. gégen A);

3. (абурыцца) tóben vi; sich empören, áuffahren* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wyłaniać się

wyłania|ć się

незак.

1. з’яўляцца; паказвацца;

spośród drzew wyłaniać się wieża — сярод дрэў відаць вежа;

wyłaniać się myśl — вымалёўваецца думка;

2. перан. выяўляцца; з’яўляцца; паўставаць;

~ją się trudności — выяўляюцца цяжкасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)