áuflehnen
1.
2.
(gegen
1) абапіра́цца (локцямі)
2) паўстава́ць (супраць каго-н., чаго-н.), супраціўля́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áuflehnen
1.
2.
(gegen
1) абапіра́цца (локцямі)
2) паўстава́ць (супраць каго-н., чаго-н.), супраціўля́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)