мезапа́ўза

(ад меза- + паўза)

пераходны слой атмасферы на вышыні 80—90 км паміж мезасферай і стратасферай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pauza

ж.

1. муз. паўза;

2. (у школе) перапынак;

3. грам. працяжнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мо́ра

(лац. mora = прамежак часу, паўза)

адзінка часу ў антычнай паэзіі, неабходная для вымаўлення аднаго кароткага склада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перапынак, перамежак, паўза, антракт; пераменка (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

По́за ’пастава, становішча цела’; няшчырыя паводзіны’ (ТСБМ). З руск. поза, якое з франц. pose ’становішча цела; поза’ ад poser ’размяшчацца, стаяць; пазіраваць’, што з нар.-лац. pausare ад лац. pausa ’спыненне, затрымка’ (Чарных, 2, 49–50); паводле Фасмера (3, 303), рус. лексема з ням. Pose < фр. pose. Гл. яшчэ паўза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pregnant [ˈpregnənt] adj.

1. цяжа́рная;

get/become pregnant зацяжа́раць

2. fml (with) по́ўны, бага́ты (на што-н.)

♦

a pregnant pause/silence шматзна́чная па́ўза/цішыня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brief​2 [bri:f] adj.

1. каро́ткі, нядо́ўгі;

a brief pause каро́ткая па́ўза

2. лакані́чны, сці́слы;

a brief description сці́слае апіса́нне

♦

in brief не́калькімі сло́вамі, сці́сла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rest​1 [rest] n.

1. спако́й; адпачы́нак; сон;

without rest без адпачы́нку;

have/take a rest адпачыва́ць, спаць

2. mus. па́ўза

♦

at rest у ста́не спако́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pause

[pɔz]

1.

v.

1) затры́мвацца

to pause upon a word — затрыма́цца на сло́ве; спыня́цца; чака́ць

2) мару́дзіць

2.

n.

1) перапы́нак -ку m. (у гу́тарцы, у спэкта́клі), часо́вае спыне́ньне (дзе́яньня), перады́шка f.

2) па́ўза f. (у чыта́ньні)

3) знак прыпы́нку

4) (у му́зыцы) па́ўза f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

расстано́ўка ж

1. (дзеянне) Áufstellung f -; Ánordnung f -, Gruppíerung f -, Vertéilung f -;

2. (паўза):

гавары́ць з расстано́ўкай bedächtig jédes Wort betónend] spréchen*; beim Spréchen Páusen máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)