Недахоп ’памылка, хіба; патрэба ў чым-небудзь’ (ТСБМ), недохо́п ’нястача’ (ТС). З неда- ’недастаткова’ і хапа́ць ’быць у патрэбнай колькасці’ і інш., параўн. недахва́т.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Mhrbedarf

m -(e)s узро́сшы по́пыт; узро́сшая патрэ́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Muss

n - патрэ́ба, неабхо́днасць

ein hrtes ~ — жо́рсткая [суро́вая] неабхо́днасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ну́жаць ’есці’: Навару Сцяпану чаго, а сама сала нужаю (чачэр., Мат. Гом.). Няясна; магчыма, ад нужа (гл.), семантычна трансфармацыя ад ’патрэба’ да ’ўжываць’ (= рус. ’потребляць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пі́льны

(польск. pilny)

1) праніклівы, зоркі (напр. п. погляд);

2) уважлівы, неаслабны (напр. п-ая праверка);

3) тэрміновы, неадкладны (напр. п-ая патрэба).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

pressing2 [ˈpresɪŋ] adj.

1. тэрміно́вы, неадкла́дны; пі́льны, неабхо́дны;

pressing need пі́льная патрэ́ба

2. насто́йлівы;

since you are so pressing калі́ вы так насто́йваеце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вы́даба ’сукупнасць хатніх рэчаў, патрэбных гаспадыні’ (ст.-дар., Нар. сл.), вы́дабіць ’выштукаваць, вымеркаваць’ (дзярж., Нар. сл.). Да даба (гл.); параўн. на́дабапатрэба’, надо́ба ’адзенне’ і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

настоя́тельность

1. насто́йлівасць, -ці ж.; упа́ртасць, -ці ж.;

2. пі́льнасць, -ці ж.; пі́льная патрэ́ба; см. настоя́тельный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́пыт ’патрабаванне на рабочую сілу, тавар, патрэба’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.), укр. по́пит ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба; папулярнасць’, польск. popyt ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба, папулярнасць’. Насуперак Банькоўскаму (2, 702), які лічыць польск. popyt калькай ням. Nachfrage ’тс’, можа разглядацца як самастойнае славянскае аддзеяслоўнае ўтварэнне з прыстаўкай по- і семантыкай выніковасці дзеяння ад пытацца (гл.), як і шэраг падобных утварэнняў, параўн. пабо́р, пада́так, паку́пка, рус. побо́р, поку́пка, по́дать, польск. pobór, podatek, ст.-польск. pokup, popłat, podaz, чэш. poptávka, славац. poplatok ’плата, збор’, славен. poprašanje ’запрос, пытанне, апытванне’, poplača ’заробак’, popúst ’зніжка’, якім адпавядаюць рознапрыставачныя, у тым ліку беспрыставачныя формы з ням. мовы: Kauf ’пакупка’, Lohn ’заробак’, Befrage ’запрос’, Unterlass ’зніжка’ і інш. У першасным значэнні попыт, імаверна, азначала ’запытанне, распытванне пра належнасць тавару’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gebeterisch

a улада́рны, ула́дны

ine ~e Ntwendigkeit — пі́льная патрэ́ба [неабхо́днасць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)