Спяшы́ць ‘імкнуцца хутчэй ісці, рабіць’ (Сл. ПЗБ), спешы́ць ‘тс’ (ТС), спяша́цца ‘тс’ (ТСБМ). Укр. спіши́ти, рус. спеши́ть, ст.-рус. спѣшити, польск. spieszyć się, в.-луж. spěšić, н.-луж. spěšyś, чэш. spíšiti, славен. spẹ̑šiti ‘прыспешваць, паскараць, спяшыць’, балг. спеша, ст.-слав. спѣшити. Прасл. *spěšiti вытворнае ад *spěxъ (гл. спех). Гл. Фасмер, 3, 735; Шустар-Шэўц, 1138–1139; Бязлай, 3, 296–297.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фарсі́раваць

1. (паскараць) forcieren [-´si:-] vt, beschléunigen vt, vorántreiben* vt;

2. вайск erzwíngen* vt, forcieren vt;

фарсі́раваць раку́ den Übergang über éinen Fluss erzwíngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

accelerate

[əkˈseləreɪt]

1.

v.t.

паскара́ць

to accelerate recovery — паско́рыць выздараўле́ньне

2.

v.i.

павялі́чваць ху́ткасьць

The train accelerated suddenly — Цягні́к ра́птам павялі́чыў ху́ткасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verschärfen

1.

vt завастра́ць, узмацня́ць (напружанне, пакаранне); паскара́ць (тэмп)

2.

(sich) абвастра́цца

(аб супярэчнасцях), узмацня́цца, паскара́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

quicken​1 [ˈkwɪkən] v. fml

1. ажыўля́ць, абнаўля́ць; паскара́ць

2. выкліка́ць, абуджа́ць;

quicken smb.’s imagination абудзі́ць чыю́-н. фанта́зію;

quicken smb.’s interest in smth. выкліка́ць у каго́-н. ціка́васць да чаго́-н.;

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акселера́тар

(ад лац. accelerare = паскараць)

1) рэгулятар колькасці гаручай сумесі, што паступае ў цыліндры аўтамабільных і іншых рухавікоў унутранага згарання;

2) эканамічны паказчык, які характарызуе сувязь паміж аб’ёмам капіталаўкладанняў і велічынёй спажывецкіх выдаткаў у эканоміцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АКСЕЛЕРО́МЕТР

(ад лац. accelerare паскараць + ...метр),

прылада для вымярэння паскарэння руху машын, іх сістэм і звёнаў, вібрацыі машын і збудаванняў. Звычайна акселерометр — маятнікавая прылада, у якой адхіленне маятніка (інерцыйнай масы) пад уплывам паскарэння машыны перадаецца на стрэлку градуіраванай шкалы. Бываюць мех., пнеўмат., эл. і інш. Лятальныя апараты (у т. л. ракеты) забяспечваюцца акселерометрам ў выглядзе гірамаятнікаў ці паплаўковых маятнікаў з аўтам. кампенсацыяй сіл трэння. Акселерометр рэлейнага тыпу выкарыстоўваюць для вызначэння найб. намагання пры штампоўцы, коўцы, забіванні паляў і інш. Найб. дакладныя ўжываюцца ў інерцыяльнай навігацыі.

т. 1, с. 204

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

hasten [ˈheɪsn] v.

1. спяша́цца; ху́тка, не адклада́ючы рабі́ць (што-н.);

hasten to remark адра́зу/не адкла́дваючы заўва́жыць

2. fml падганя́ць, прыспе́шваць (каго-н.)

3. паскара́ць (крокі, ад’езд і да т.п.)

hasten away [ˌheɪsnəˈweɪ] phr. v. : hasten away home паспяша́цца да ха́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

speed​2 [spi:d] v.

1. (sped) ху́тка бе́гчы, імча́цца; ляце́ць;

The car sped along the street. Машына праімчалася па вуліцы;

The news sped swiftly over the country. Навіна хутка абляцела ўсю краіну.

2. (sped) набіра́ць, павялі́чваць ху́ткасць;

speed one’s step паскара́ць крок;

speed the work працава́ць хутчэ́й

3. (speeded) перавыша́ць ху́ткасць;

He was fined for speeding. Яго аштрафавалі за перавышэнне хуткасці.

4. fml (speeded) спяша́цца; падганя́ць, прыспе́шваць;

The drugs will speed his recovery. Гэтыя лекі паскораць яго выздараўленне.

speed up [ˌspi:dˈʌp] phr. v. павялі́чваць ху́ткасць, паскара́ць;

The train soon speeded up. Цягнік імкліва набраў хуткасць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

По́спех 1, паспе́х ’удача ў дасягненні чаго-небудзь’, поспехі ’добрыя вынікі ў рабоце, вучобе’ (ТСБМ, Бяльк., Гарэц., Др.-Падб., ТС), укр. поспіх ’поспех’, ст.-рус. поспѣхъ ’дапамога’, ’стараннасць, руплівасць, подзвіг’, польск. pośpiech ’хуткасць, спешнасць’. Звязана з паспяшаць — паспець ’(з)рабіць хутка, на час, удала’. Адсюль поспех у першасным значэнні ’справа, зробленая хутка, спрытна, на час, удала’ > ’добры вынік’ > ’подзвіг’, ’поспех’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне з прыстаўкай по- з семантыкай выніковасці дзеяння.

По́спех 2, паспяшо́к ’грузік на верацяне, каб яно даўжэй круцілася пры прадзенні; круглае, звычайна металічнае колца, якое надзяваецца ў пачатку прадзіва на верацяно, каб яно стала цяжэйшым і лепш (даўжэй) круцілася’ (Бір.; слуц., Нар. словатв.; З нар. сл.). Назва прыстасавання, звязаная з паспяшаць ’паскараць’, гл. паспе́х.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)