ітэльме́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ітэльмена, ітэльменаў, належыць ім. Ітэльменскае паселішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гатэнто́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гатэнтотаў, належыць ім. Гатэнтоцкія мовы. Гатэнтоцкае паселішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да горца, горцаў, належыць ім. Горскія плямёны. Горскае паселішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гура́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гураля, гураляў, належыць ім. Гуральскае паселішча. Гуральскія песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аквінк (рымскае паселішча) 2/443

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ям, ‑а, м.

Гіст. Паштовая станцыя або паселішча на паштовым тракце, дзе праезджыя мянялі паштовых коней.

[Ад цюрк. jam — паштовая станцыя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуцу́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гуцулаў, належыць ім. Гуцульскае паселішча. Гуцульская народная творчасць. Гуцульскі звычай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пагост (паселішча) 3/155; 5/561

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Síedlung

f -, -en пасёлак, пасе́лішча, кало́нія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кішла́к

(цюрк. kyšlak = зімоўе)

паселішча ў Сярэд. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)