апра́віць, апраўлю, аправіш, аправіць; зак., што.

Уставіць у аправу. Аправіць партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мадона ’багародзіца, божая маці — партрэт ці скульптура ў касцёлах’ (ТСБМ). З рус. мадонна, якое з італ. madonna ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парсу́на, ‑ы, ж.

Уст. Жывапісны свецкі партрэт у Расіі канца 16–17стст.

[Скажонае — персона.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтапартрэ́т, ‑а, М ‑рэце, м.

Партрэт мастака, скульптара, які выкананы ім самім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

life-size(d) [ˈlaɪfsaɪz(d)] adj. у натура́льную велічыню́ (пра партрэт, статую і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак.

1. што. Павесіць на другое месца.

П. партрэт.

2. каго-што. Перакінуўшы цераз што-н., павесіць канцамі ўніз.

П. мяшок цераз плячо.

|| незак. пераве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да літаграфіі. // Зроблены пры дапамозе літаграфавання. Літаграфічны партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акварэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акварэлі. Акварэльны жывапіс. Акварэльны партрэт. Акварэльныя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлапі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да святлапісу; атрыманы пры дапамозе святлапісу. Святлапісны партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

франтыспі́с, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. У архітэктуры: галоўны фасад будынка.

2. Малюнак або партрэт, які змяшчаецца перад першай старонкай кнігі або зверху старонкі перад пачаткам тэксту.

|| прым. франтыспі́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)