Аблы́жны ’ілжывы, хлуслівы, фальшывы’, аблыжна (Нас., Касп.), аблыжнік ’падхалім’ (КЭС), гл. ілгаць. Рус. облыжный, магчыма, запазычанне з беларускай (аб гэтым сведчыць словаўтваральная і фанетычная структура слова).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лашчо́нец, лашчоніц ’падхалім, падліза’ (Бяльк.). Утворана ад лашчыць (гл.). Дзеяслоў лашчоніцца ’лашчыцца (пра падхаліма)’ мае адыменнае ўтварэнне. Аб суфіксе ‑онец гл. Сцяцко, Афікс. наз., 26–27.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лізу́н м

1. Lécker m -s, -;

2. (падхалім) Spéichellecker m -s, -, Kríecher m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

groveler

[ˈgrʌvələr]

n.

нізкапакло́ньнік -а m., халу́й-я́ m., падхалі́м -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Прыбро́дка, прыбрю́тка ’прыблудная жанчына (прыйшла з другога сяла)’ (Сіг.). Сюды ж, відаць, зафіксаванае Ластоўскім прыбрэдка з рэканструяваным, магчыма, пераносным значэннем ’падхалім, падхалімка’ (Ласт.). Да прыбрысці́, брысці (гл.), параўн. наброд (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

slavish [ˈsleɪvɪʃ] adj. derog. няво́льніцкі; ра́бскі;

slavish imitation ра́бскае перайма́нне (моды, манер і да т.п.);

a slavish yes-man ліслі́вы падхалі́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fagas

м.

1. лакей, лёкай;

2. падхалім, прыхвасцень, падлізнік; падпявала, паслугач

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schléppenträger

m -s, -

1) гіст. паж

2) разм. падхалі́м, падлі́знік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

toady

[ˈtoʊdi]

1.

n., pl. toadies

падхалі́м -а m.

2.

v.i.

1) падлі́звацца, падхалі́мнічаць

2) лісьлі́віць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Lécker

m -s, -

1) разм. ласу́н, ласу́ха, гурма́н

2) падлі́за, падхалі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)