Скака́ць ‘падскокваць’, ‘танцаваць’, ‘хутка бегчы’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр., Касп., Бяльк., Шымк. Собр., Пятк. 2, Сл. ПЗБ, ТС), параўн. укр. скака́ти, рус. скака́ть, польск. skakać, чэш. skákati, славац. skákať, серб.-харв. ска́кати, ска̑че̑м, славен. skákati, балг. ска́кам, макед. скака, ст.-слав. скакати. Прасл. *skakati. Ітэратыў да скочыць < скок (гл.); Фасмер, 3, 630; Махэк₂, 547; БЕР, 6, 716; Борысь, 550.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

leap​2 [li:p] v. (leapt or leaped)

1. скака́ць, падско́кваць (таксама перан.);

Тhe price of gas has leapt again. Цэны на газ зноў падскочылі.

2. (at) ухапі́цца (за што-н.);

leap at the chance/opportunity ухапі́цца за ша́нец/магчы́масць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gambol

[ˈgæmbəl]

1.

n.

вясёлыя падско́кі (у ско́ках ці гуля́ньні), сваво́льнасьць f.

2.

v.i.

гайса́ць, го́йсаць, вясёла падско́кваць

Lambs were gamboling in the meadows — Аве́чкі гайса́лі на лу́зе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schnéllen

1.

vt

1) кі́даць

2) разм. ашу́кваць, кра́сці

2.

vi (s)

1) падско́кваць

2) спружы́ніць

3)

mit den Fíngern ~ — пстры́каць па́льцамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прытанцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Падскокваць, рабіць рухі нагамі, быццам танцуючы. [Паўлік] ходзіць па хаце і прытанцоўвае. Лужанін. Раздзеўшыся, [пасажыры] пускалі ваду і, пакуль хапала духу, мыліся і прытанцоўвалі пад ледзяным пругкім струменем, які сек цела. Карпаў. // Суправаджаць што‑н. танцамі, танцавальнымі рухамі. Ішоў Вацлаў Санкоўскі і, як ні ў чым не бывала, зухавата ўзяўшыся ў бокі, прытанцоўваў і спяваў польскія прыпеўкі. Пестрак. [Гардзіенка] па-заліхвацку весела і заўзята пачаў прытанцоўваць, узяўшыся ў бокі, то прысядаць, то выкідваць ногі ўперад. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стры́баць ‘скакаць’ (Ласт.), стрыбуля́ць ‘ісці падскокваючы’ (хойн., Шатал.); сюды ж стрыбо́к ‘скок, скачок’, стры́баўка, стры́бля ‘страказа’ (Ласт.), стрыбутне́йшы ‘здаравейшы, мацнейшы’ (Ян.). Параўн. укр. стриба́ти ‘скакаць’, стрибо́к ‘скачок’. Прасл. дыял. *stribati ‘скакаць’, роднаснае літ. stribuliúoti ‘падскокваць, скакаць’ (ЕСУМ, 5, 439), якое Лаўчутэ (Балтизмы, 132) лічыць крыніцай запазычання аднаго з дзеясловаў. Параўн. таксама літ. stripuliúoti, strãpaliuoti ‘тс’, звязаныя з strapulnė́ti ‘стукаць нагамі’ (Куркіна, Этимология–1974, 52), што дазваляе ў аснове названых слоў бачыць гукаперайманне, параўн. стропаць, тро́паць ‘стукаць нагамі’ (гл.), дры́паць ‘часта пераступаць нагамі’ (Скарбы) і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

caper

I [ˈkeɪpər]

1.

v.i.

гу́льліва падско́кваць, выдурня́цца

2.

n.

1) вясёлы падско́к

2) Figur. шту́ка f.; вы́брык -у m.

•

- cut a caper

II [ˈkeɪpər]

n.

1) ка́пэр -а m. (вадапла́ў)

2) капіта́н вадапла́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánspringen

*

1.

vi (s)

1) падбяга́ць падско́кваючы, падско́кваць

2) запрацава́ць, пача́ць дзе́йнічаць (пра матор)

~ lássen* — уключы́ць, запусці́ць, заве́сці (матор)

2.

vt кі́нуцца, наско́чыць (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

leap

[li:p]

1.

n.

1) скок, падско́к -у m.

2) далёкасьць ско́ку

2.

v.i. leaped or leapt [li:pt, lept]

1) скака́ць, падско́кваць

2) мо́цна бі́цца (пра сэ́рца)

3.

v.t.

пераско́кваць

•

- a leap in the dark

- by leaps and bounds

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bounce​2 [baʊns] v.

1. падско́кваць; ру́хацца ўве́рх і ўні́з; падкі́дваць

2. (into) уска́кваць, урыва́цца;

(out) выска́кваць;

He bounced into the room. Ён уварваўся ў пакой.

3. адбіва́цца (ад паверхні чаго-н.);

The light bounced off the river. Святло адбівалася ад ракі.

4. дзялі́цца (думкамі, ідэямі)

5. AmE звальня́ць з пра́цы

6. comput. (back) вярта́цца

7. (пра чэк) infml вярта́цца ба́нкам (з-за адсутнасці грошай на рахунку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)