Verbum

bounce​² [baʊns] v.

1. падско́кваць; ру́хацца ўве́рх і ўні́з; падкі́дваць

2. (into) уска́кваць, урыва́цца;

(out) выска́кваць;

He bounced into the room. Ён уварваўся ў пакой.

3. адбіва́цца (ад паверхні чаго-н.);

The light bounced off the river. Святло адбівалася ад ракі.

4. дзялі́цца (думкамі, ідэямі)

5. AmE звальня́ць з пра́цы

6. comput. (back) вярта́цца

7. (пра чэк) infml вярта́цца ба́нкам (з-за адсутнасці грошай на рахунку)