дагавор аб перамір’і паміж Расіяй і Швецыяй, заключаны 20 снеж. ў в. Валіесары (паблізу Нарвы). Завяршыў рус.-шведскую вайну 1656—58. Паводле Валіесарскага дагавор занятыя рус. войскамі эстляндскія і ліфляндскія гарады Какенгаўзен, Юр’еў, Марыенбург, Сыранск заставаліся пад уладай Расіі. Але з-за пагаршэння міжнар. абставін рус. ўрад быў вымушаны паводле Кардыскага мірнага дагавора 1661 уступіць Швецыі прыбалтыйскія гарады і пагадзіцца на аднаўленне граніц, устаноўленых Сталбоўскім мірам 1617.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАШЫНГТО́Н (Washington) Букер Тальяфера
(5.4.1856, Хейлс-Форд, штат Віргінія, ЗША — 14.11.1915),
палітычны і грамадскі дзеяч ЗША, ідэолаг негрыцянскай буржуазіі. З 1881 дырэктар індустр. ін-та для неграў у Таскігі (штат Алабама). У 1890-х г. выступіў з праграмай навучання неграў с.-г. навукам і рамёствам. Адначасова заклікаў неграў адмовіцца ад барацьбы за сац. і паліт. правы і пагадзіцца з перавагай белых. У 20 ст. рух за грамадз. правы неграў абверг пастулаты Вашынгтона.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
прыма́льны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Такі, які можна прыняць, з якім можна пагадзіцца; прыдатны. Прымальная прапанова. Прымальны рэжым работы. □ [Кандаковіч:] — Нас, рэвалюцыйна настроеных людзей, сабралася тут не так многа, а такой бясспрэчнай, для ўсіх яснай і прымальнай асновы, на якую сталі б мы ўсе, як адзін чалавек, няма.Колас.Андрэйка складаў найбольш прымальны варыянт доказу, хто ён і адкуль, што робіць.Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ца́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Разм. Хуценька хапаць рукамі, зубамі, кіпцюрамі і пад. Дарэктар выдаўся мяркоўны І лепшы нават, як свой кроўны; Умей з ім толькі пагадзіцца, раменным вушкам паддабрыцца Ці падшыванку звіць на лапаць, — За вуха ён не будзе цапаць.Колас.// Лапаць, мацаць рукамі. — А ён [немец] вызверыўся ды зноў мяне цапае, рукаў ад блузкі ледзь не адарваў.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hándelseinig, hándelseins
~ sein [wérden] — 1) пагадзі́цца на цане́; 2) дагавары́цца, дамо́віцца
in éinem Punkt ~ sein [wérden] — дамо́віцца па яко́му-не́будзь пу́нкту [пыта́нню]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
reconcile
[ˈrekənsaɪl]
v.i.
1) пагаджа́ць; узгадня́ць
it is hard to reconcile oneself to being sick — Ця́жка пагадзі́цца з хваро́бай
2) ула́джваць спрэ́чку, пагаджа́ць
They reconciled — Яны́ пагадзі́ліся
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hérgeben
*
1.
vt аддава́ць
láufen*, was die Béine ~ — бе́гчы з усі́х ног
2.
(sich)
(zuD) пагадзі́цца, пайсці́ (на што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зміры́цца, зміруся, змірышся, змірыцца; зак.
1. Звыкшыся, прымірыцца, пагадзіцца з чым‑н. Алік даўно ўжо змірыўся з думкай, што бацька загінуў на вайне.Дадзіёмаў.Цяжка змірыцца з тым, што здарылася.Галавач.
2. Перастаць працівіцца, настойваць на чым‑н., пакарыцца абставінам. Марына Мікалаеўна змоўкла і вырашыла змірыцца з усім, што робіцца гэтым радасным днём.Кавалёў.— Не магу змірыцца — такія крыўды чыняцца людзям.Колас.
3.Разм. Памірыцца, прымірыцца. — З такімі, як Баўтрукоў, я не зміруся ніколі, ніколі ў жыцці!Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schéidung
f -, -en
1) аддзяле́нне, раздзяле́нне
2) юрыд. разво́д, скасава́нне шлю́бу
in die ~ (von D) wílligen — пагадзі́цца на разво́д (з кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Кляймо́ ’пячатка, знак, які ставіцца на вырабах’ (ТСБМ, Гарэц., Сцяшк.). Трэба пагадзіцца з ЕСУМ, 2, 457, дзе прымаецца думка аб паходжанні ўкр.клеймо, клейно, рус.клеймо, клейно ’тс’, польск.kleimo, kleino, чэш.klejmo ’знак, прыкмета’, з с.-н.-ням.kleinôt ’каштоўнасць, радавы герб’ (Торнквіст, 179; Гардзінер, ZfSlPh, 28, 150; Слаўскі, 2, 201). Апошні сцвярджае запазычанне польск.kleimo, kleino са ст.-бел.клеймо, клейно (з 1513 г.) (Гл. Булыка, Запазыч., 155).