пагадзі́цца, -гаджу́ся, -го́дзішся, -го́дзіцца; зак.

1. з кім-чым і без дап. Выказаць згоду з кім-, чым-н.

П. з прапановай. — Так, нам тады было надта цяжка, — пагадзіўся са мной сусед.

2. на чым і без дап. Прыйсці да згоды, сысціся на чым-н.

Пагадзіліся ісці пехатой.

Пагадзіліся на тым, што туды паеду я.

3. з кім-чым. Памірыцца з кім-н. або прымірыцца з чым-н., прывыкнуць да чаго.

Паспрачаліся, а потым пагадзіліся.

Ён ніяк не мог п. з тым, што несправядліва з ім абышліся.

|| незак. пагаджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагаджу́ся паго́дзімся
2-я ас. паго́дзішся паго́дзіцеся
3-я ас. паго́дзіцца паго́дзяцца
Прошлы час
м. пагадзі́ўся пагадзі́ліся
ж. пагадзі́лася
н. пагадзі́лася
Загадны лад
2-я ас. пагадзі́ся пагадзі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пагадзі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагадзі́цца сов.

1. согласи́ться;

п. з прапано́вай — согласи́ться с предложе́нием;

2. (прийти к соглашению) согласи́ться;

3. помири́ться, примири́ться;

4. (пойти на работу на определённых условиях — о многих) наня́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагадзі́цца, ‑гаджуся, ‑годзішся, ‑годзіцца; зак.

1. Выказаць сваю згоду з кім‑, чым‑н.; згадзіцца. Пагадзіцца з прапановай. □ — Так, нялёгкі быў час, — пагадзіўся.. [Понтус], намагаючыся стаць самавітым. Карпаў.

2. Разм. Даць згоду на што‑н., згадзіцца. З Іванам дамовіцца было не цяжка: ён адразу пагадзіўся быць правадніком. Новікаў.

3. Прыйсці да згоды, сысціся на чым‑н. Усе пагадзіліся ісці пехатою. □ Пагадзіліся на тым, што за старшыню будзе Анісім Папок. Сабаленка.

4. Памірыцца з кім‑н. Дзед Купрыян лічыць, што час Аўгініных прочак сышоў. Ёй трэба вярнуцца і пагадзіцца з Васілём. Колас. // Прымірыцца з чым‑н., прывыкнуць да чаго‑н. Камандзір усё не мог пагадзіцца, што людзей яму далі без выбару. Быкаў. Пра стажок ужо меней гаварылі, з горам-бядою пагадзіліся ў хаце. Колас.

5. Разм. Наняцца працаваць на пэўных умовах. Гаспадыня ўжо не рада была і той даплаце, за якую пагадзілася даглядаць Уладзіка. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пагадзі́цца ’выказаць сваю думку з кім-, чым-н.; згадзіцца; прыйсці да згоды, сысціся на чым-н.; памірыцца з кім-н.’ (ТСБМ, Касп.). Прэфіксальнае ўтварэнне ад гадзіцца < год (гл. таксама годны). Сюды ж вытворныя пага́дліва ’памяркоўна, паблажліва’ (Др.-Падб., Гарэц.), пага́дны ’паблажлівы, спачувальны’ (Федар. VII, 246).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пагадзі́цца, пагаджа́цца

1. (згадзіцца на што-н.) éinwilligen vi (in A); éinverstanden sein (mit D); séine Zústimmung gében* (zu D);

2. (з кім-н., чым-н.) béistimmen vi (D), zústimmen vi (D); zúgeben* vt (прызнаць);

пагадзі́цца з яго прапано́вай séinem Vórschlag zústimmen;

3. (дамовіцца) überéinkommen* аддз. vi (s); veréinbaren vt; verábreden vt;

мы пагадзі́ліся е́хаць ра́зам wir kamen überéin, geméinsam ábzufahren;

4. (памірыцца) sich versöhnen (з кім-н. mit D);

5. (прывыкнуць) sich ábfinden* (з чым-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

анія́к, прысл. (разм.).

Ніяк, зусім ніяк.

Не магу а. я з табой пагадзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагаджа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да пагадзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

согласи́ться

1. (на что) згадзі́цца, пагадзі́цца;

2. (договориться, условиться) пагадні́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непрыма́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога нельга прыняць, з якім нельга пагадзіцца. Непрымальныя парады. Непрымальныя прапановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)