капуцы́ны,

каталіцкі манаскі ордэн.

т. 8, с. 32

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

EK

= Eisernes Kreuz – Жалезны Крыж (ордэн)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

medal [ˈmedl] n.

1. меда́ль;

an Оlympic gold medal алімпі́йскі залаты́ меда́ль

2. mil. о́рдэн

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

легіён м., прям., перен. легио́н;

о́рдэн ганаро́вага ~на — о́рден почётного легио́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

езуі́т, -а, М -і́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Манах — член каталіцкага манаскага ордэна «Таварыства Ісуса».

2. перан. Хітры, крывадушны, каварны чалавек.

|| ж. езуі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).

|| прым. езуі́цкі, -ая, -ае.

Е. ордэн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узнагаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Плата, дар за якія-н. заслугі і пад.

Грашовая ў.

2. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад., якімі адзначаюцца чые-н. заслугі.

Высокая ўрадавая ў.

|| прым. узнагаро́дны, -ая, -ае.

У. ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Teutonic [tju:ˈtɒnɪk] adj. тэўто́нскі; прагерма́нскі;

the Teutonic Order Тэўто́нскі/Няме́цкі о́рдэн;

the Teutonic Knights ры́цары-тэўто́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

medal

[ˈmedəl]

n.

мэда́ль -я́ m.; о́рдэн -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinhändigen

vt уруча́ць

éinen Órden ~ — уруча́ць о́рдэн

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

езуі́цкі рел., перен. иезуи́тский;

е. о́рдэн — иезуи́тский о́рден;

~кія мане́ры — иезуи́тские мане́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)