ліміт,

гранічная норма.

т. 9, с. 260

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

tax rate

падатко́вая но́рма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кантынге́нт ’устапоўленая норма для пэўных мэт’ (ТСБМ), канты́гент ’дзяржаўная пастаўка збожжа, падатак’ (Сцяшк.). З польск. kontyngent ’устаноўленая норма падаткаў’ < лац. contingēns, contingentis ’які выпадае на долю’ — праз ням. Kontingent (Слаўскі, 2, 442), літаратурная форма — з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кво́та, -ы, ДМ кво́це, мн. -ы, квот, ж. (спец.).

Доля, норма чаго-н. дапушчальнага ў сістэме падаткаў, вытворчасці, збыту, уезду ў краіну і пад.

Іміграцыйная к.

Падатковая к.

|| прым. кво́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́кса I ж. (норма оплаты) та́кса

та́кса II ж. (порода собак) та́кса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патало́к, ‑лка, м.

Спец. Найбольшая вышыня пад’ёму лятальнага апарата. Паталок самалёта. // перан. Найбольшая магчымая норма, мяжа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскла́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раскладкі (у 2 знач.); які выпадае, прыходзіцца згодна раскладцы. Раскладачная норма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантынге́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Сукупнасць людзей, якія складаюць аднародную ў якіх-н. адносінах групу, катэгорыю (кніжн.).

К. навучэнцаў.

2. Устаноўленая для пэўных мэт найбольшая колькасць, норма чаго-н.

Экспартны к. тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

institution [ˌɪnstɪˈtju:ʃn] n.

1. устано́ва; інстыту́т; арганіза́цыя

2. звы́чка, трады́цыя; но́рма паво́дзін

3. устанаўле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лімі́т, ‑у, М ‑міце, м.

Норма, у межах якой дазволена карыстацца чым‑н., расходаваць што‑н. Ліміт крэдыту. Ліміт правозу і вывазу тавараў.

[Ад лац. limes, limitis — мяжа. граніца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)