Кантынге́нт ’устапоўленая норма для пэўных мэт’ (ТСБМ), канты́гент ’дзяржаўная пастаўка збожжа, падатак’ (Сцяшк.). З польск.kontyngent ’устаноўленая норма падаткаў’ < лац.contingēns, contingentis ’які выпадае на долю’ — праз ням.Kontingent (Слаўскі, 2, 442), літаратурная форма — з рус. мовы.