апу́склівы, ‑ая, ‑ае.

Неахайны, недагледжаны. [Тварыцкі] быў апусклівы, няголены. Чорны. // Запушчаны, недагледжаны. Будыніна стала нязграбнай і апусклівай: адзін вугал асеў, вушакі пакасіліся. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўклю́да, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -дзе, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -лю́д і -аў (разм.).

1. Той (тая), хто мае нязграбную фігуру, пазбаўлены спрыту ў рухах.

2. Неахайны чалавек, мурза.

Н. бачны здалёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нечистопло́тный

1. (неопрятный) неаха́йны;

2. перен. нячы́сты; бру́дны; (недобросовестный) нядобрасумле́нны, несумле́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

messy [ˈmesi] adj.

1. бру́дны, неаха́йны

2. склада́ны, заблы́таны (пра сітуацыю, стан рэчаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unkempt [ˌʌnˈkempt] adj. недагле́джаны; непрычаса́ны;

unkempt hair раскудла́чаныя валасы́;

look unkempt мець неаха́йны вы́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grubby

[ˈgrʌbi]

adj.

бру́дны; карэ́лы, кара́вы; неаха́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зачыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Прачытаць уголас для ўсеагульнага апавяшчэння.

З. пастанову.

2. Прывесці ў неахайны выгляд працяглым або нядбайным карыстаннем (пра кнігу, газету і пад.; разм.).

3. Узяўшы для чытання, не вярнуць (разм.).

З. кнігу.

|| незак. зачы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

smoluch

неахайны; неахайная; мурза, шмаравоз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sluttish

[ˈslʌtɪʃ]

adj.

1) бру́дны, неаха́йны

2) немара́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

únordentlich

a бязла́дны, неаха́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)