нахвалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца; зак.

1. Нагаварыць пра сябе многа добрага.

2. кім-чым. Вельмі пахваліць (звычайна з адмоўем).

Маці сынам не нахваліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагергета́ць

нагаварыць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення; нагаварыцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нагергечу́ нагерге́чам
2-я ас. нагерге́чаш нагерге́чаце
3-я ас. нагерге́ча нагерге́чуць
Прошлы час
м. нагергета́ў нагергета́лі
ж. нагергета́ла
н. нагергета́ла
Загадны лад
2-я ас. нагергечы́ нагергечы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нагергета́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накулдыя́чыць

‘невыразна нагаварыць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накулдыя́чу накулдыя́чым
2-я ас. накулдыя́чыш накулдыя́чыце
3-я ас. накулдыя́чыць накулдыя́чаць
Прошлы час
м. накулдыя́чыў накулдыя́чылі
ж. накулдыя́чыла
н. накулдыя́чыла
Загадны лад
2-я ас. накулдыя́ч накулдыя́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час накулдыя́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наспява́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. чаго. Праспяваць, спець многа чаго-н.

Н. песень.

2. перан., што і чаго. Нагаварыць многа чаго-н. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

съя́бедничать сов., разг. дане́сці, напаклёпнічаць, намо́віць, нагавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагамані́ць, ‑маню, ‑моніш, ‑моніць; зак.

Разм. Нагаварыць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налапата́ць, ‑лапачу, ‑лапочаш, ‑лапоча; зак., чаго.

Разм. Нагаварыць абы-чаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налга́ць, ‑лгу, ‑лжэш, ‑лжэ; ‑лжом, ‑лжаце, ‑лгуць; зак.

Нагаварыць няпраўды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наплятка́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Разм. Нагаварыць плётак. Напляткарыць суседзям.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намянта́шыць

‘навастрыць што-небудзь мянташкай; бязглузда нагаварыць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намянта́шу намянта́шым
2-я ас. намянта́шыш намянта́шыце
3-я ас. намянта́шыць намянта́шаць
Прошлы час
м. намянта́шыў намянта́шылі
ж. намянта́шыла
н. намянта́шыла
Загадны лад
2-я ас. намянта́ш намянта́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час намянта́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)