1. Зашыты з усіх бакоў чахол, набіты пер’ем, пухам, паралонам ці іншым мяккім матэрыялам, які падкладваюць пад галаву.
Пуховая п.
2. Тое, што з’яўляецца апорай чаго-н., прымае на сябе ціск, трэнне і пад. (спец.).
П. механізма.
○
Кіслародная падушка — медыцынскі прыбор у выглядзе падушкі, якая змяшчае кісларод.
|| памянш.паду́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).
Падушачкі пальцаў (перан.).
|| прым.паду́шачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шрапне́ль
[англ. shrapnel, ад H. Shrapnel = прозвішча англ. вынаходцы (1761—1842)]
артылерыйскі снарад, набіты круглымі кулямі, якія прызначаны для паражэння жывой сілы праціўніка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
саламя́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да саломы. Саламяны стог. Саламяны пыл.// Зроблены з саломы. Саламяны капялюш. Саламяная страха.//Набіты саломай. Саламяны сяннік.
2. Светла-жоўты, колеру саломы. У блакітных вачах [Якуба], што сядзелі глыбока пад колкімі саламянымі бровамі, усё яшчэ жыла незадаволенасць сынам.Савіцкі.
•••
Саламяная ўдавагл. удава.
Саламяны ўдавецгл. удавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сянні́к ’адрына, пуня’ (ТСБМ), ’матрац, набіты сенам ці саломай’ (ТСБМ, Нас., Касп., Жд., 2; бых., Янк. Мат.), сяльні́к, сядні́к, сяні́к, сені́к, сеня́к ’тс’ (Сл. ПЗБ, Ласт.), сельні́к ’матрац; месца для сена’ (ТС). Параўн. укр.сінни́к ’пуня, матрац’, польск.siennik ’тс’, чэш.seník ’пуня’, славен.senik ’пуня; матрац’, макед.сенник ’тс’. Самастойныя ўтварэнні ад сянны́ < сена; гл. таксама сельнік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
інфа́ркт
(лац. infarctus = набіты, напоўнены)
амярцвенне тканак якога-н. органа з-за адсутнасці цёку крыві ў артэрыях пры спазме або закупорцы (напр. і. сардэчнай мышцы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мэ́бля, ‑і, ж., зб.
Прадметы абстаноўкі памяшкання. Два сталы, пісьмовы і звычайны,.. ды некалькі крэслаў складалі ўсю мэблю і абстаноўку канторы.Колас.Выходзячы, Міша не стрымаўся і заглянуў праз прыадчыненыя дзверы ў цесна застаўлены мэбляй пакой.Карпюк.
•••
Мяккая мэбля — мэбля, у якой тыя часткі, што прызначаны для сядзення або ляжання, зроблены на спружынах або набіты чым‑н. мяккім.
[Фр. meuble.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
crowded
[ˈkraʊdɪd]
adj.
1) напо́ўнены (людзьмі́ або́ рэ́чамі); шматлю́дны
crowded meeting — шматлю́дны сход
2) по́ўны, набі́ты бітко́м
3) пасе́яны загу́ста (пра расьлі́ны)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
natłoczony
natłocz|ony
напоўнены, набіты;
~eni jak śledzie w beczce — набіта як селядцоў у бочцы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
prall
a
1) тугі́, набі́ты
2) пру́гкі
3) мо́цны
in der ~en Sónne — на я́ркім со́нцы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)