1. Зашыты з усіх бакоў чахол, набіты пер’ем, пухам, паралонам ці іншым мяккім матэрыялам, які падкладваюць пад галаву.
Пуховая п.
2. Тое, што з’яўляецца апорай чаго-н., прымае на сябе ціск, трэнне і пад. (спец.).
П. механізма.
○
Кіслародная падушка — медыцынскі прыбор у выглядзе падушкі, якая змяшчае кісларод.
|| памянш.паду́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).
Падушачкі пальцаў (перан.).
|| прым.паду́шачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
саламя́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да саломы. Саламяны стог. Саламяны пыл.// Зроблены з саломы. Саламяны капялюш. Саламяная страха.//Набіты саломай. Саламяны сяннік.
2. Светла-жоўты, колеру саломы. У блакітных вачах [Якуба], што сядзелі глыбока пад колкімі саламянымі бровамі, усё яшчэ жыла незадаволенасць сынам.Савіцкі.
•••
Саламяная ўдавагл. удава.
Саламяны ўдавецгл. удавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сянні́к ’адрына, пуня’ (ТСБМ), ’матрац, набіты сенам ці саломай’ (ТСБМ, Нас., Касп., Жд., 2; бых., Янк. Мат.), сяльні́к, сядні́к, сяні́к, сені́к, сеня́к ’тс’ (Сл. ПЗБ, Ласт.), сельні́к ’матрац; месца для сена’ (ТС). Параўн. укр.сінни́к ’пуня, матрац’, польск.siennik ’тс’, чэш.seník ’пуня’, славен.senik ’пуня; матрац’, макед.сенник ’тс’. Самастойныя ўтварэнні ад сянны́ < сена; гл. таксама сельнік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
інфа́ркт
(лац. infarctus = набіты, напоўнены)
амярцвенне тканак якога-н. органа з-за адсутнасці цёку крыві ў артэрыях пры спазме або закупорцы (напр. і. сардэчнай мышцы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мэ́бля, ‑і, ж., зб.
Прадметы абстаноўкі памяшкання. Два сталы, пісьмовы і звычайны,.. ды некалькі крэслаў складалі ўсю мэблю і абстаноўку канторы.Колас.Выходзячы, Міша не стрымаўся і заглянуў праз прыадчыненыя дзверы ў цесна застаўлены мэбляй пакой.Карпюк.
•••
Мяккая мэбля — мэбля, у якой тыя часткі, што прызначаны для сядзення або ляжання, зроблены на спружынах або набіты чым‑н. мяккім.
[Фр. meuble.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
crowded
[ˈkraʊdɪd]
adj.
1) напо́ўнены (людзьмі́ або́ рэ́чамі); шматлю́дны
crowded meeting — шматлю́дны сход
2) по́ўны, набі́ты бітко́м
3) пасе́яны загу́ста (пра расьлі́ны)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
natłoczony
natłocz|ony
напоўнены, набіты;
~eni jak śledzie w beczce — набіта як селядцоў у бочцы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
prall
a
1) тугі́, набі́ты
2) пру́гкі
3) мо́цны
in der ~en Sónne — на я́ркім со́нцы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)