шрапне́ль

[англ. shrapnel, ад H. Shrapnel = прозвішча англ. вынаходцы (1761—1842)]

артылерыйскі снарад, набіты круглымі кулямі, якія прызначаны для паражэння жывой сілы праціўніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)