бінакуля́рны

(фр. binoculaire)

1) які ажыццяўляецца двума вокамі вачыма;

б. зрок — звычайнае бачанне абодвума вокамі вачыма;

2) прызначаны для двух вачэй;

б. мікраскоп — мікраскоп з двума акулярамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мі́кра — у шматлікіх назвах з навукі і тэхнікі: мікраскоп, мікраметр, мікракосм, мікрафон і інш., запазычаных у савецкі перыяд у асноўным з зах.-еўр. моў праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 83) са ст.-грэч. μικρός ’малы’. Пасрэдніцай магла быць і польск. мова.

Мі́кра ’дробнарыбіца’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). З новагрэч. μικρός ’малы, дробны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

субмікраскапі́чны

(ад суб- + мікраскапічны)

нябачны ў аптычны мікраскоп, меншы за даўжыню хвалі святла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: а) вельмі малы, дробны, напрыклад: мікраарганізм, мікрараён; б) звязаны з вывучэннем або вымярэннем вельмі малых прадметаў, велічынь, напрыклад: мікрааналіз, мікраскоп, мікрабіялогія; в) мільённая доля адзінкі меры, названай у другой частцы складанага слова, напрыклад: мікраампер, мікравольт.

[Ад грэч. mikrós — маленькі, малы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юсцірава́ць

(ням. justieren = вывяраць, ад лац. iustus = правільны)

вывяраць механізм, прыбор (напр. ю. мікраскоп).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікраскапі́чны

(ад мікраскогі)

1) вельмі малы, бачны толькі ў мікраскоп (параўн. макраскапічны);

2) зроблены пры дапамозе мікраскопа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спектракампара́тар

(ад спектр + кампаратар)

падвойны мікраскоп для параўнання дзвюх спектраграм нябесных свяцілаў, каб вызначыць пэўныя характарыстыкі свяціла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ультрамікраско́п

(ад ультра- + мікраскоп)

аптычны прыбор для назірання за вельмі дробнымі часцінкамі, якія нябачныя ў звычайным мікраскопе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электро́нны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да электрона ​1; які складаецца з электронаў. Электронны прамень. Электронны паток. Электронная тэорыя.

2. Заснаваны на выкарыстанні ўласцівасцей электрона. Электронны мікраскоп.

•••

Электронная лямпа гл. лямпа.

электро́нны ​2, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з электрону ​2 (у 1 знач.), з электронам.

•••

Электронная бомба — запальная бомба, у якой тэрмітнай масай з’яўляецца электрон ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрамікро́бы

(ад ультра- + мікроб)

найдрабнейшыя жывыя істоты, нябачныя ў аптычны мікраскоп, здольныя, у адрозненне ад вірусаў, развівацца ў штучных пажыўных асяроддзях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)