Про́ мешка ’мука, прызначаная на корм жывёле’ (Янк. 2), про́ мішка ’тс’ (Варл. ). Да мяшаць абмешка .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мышава́ ць ’рыць зямлю лычом (пра свіней)’ (вільн. , Сл. ПЗБ ). З літ. mišýti ’мяшаць ’ (Грынавяцкене, там жа, 3, 94).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
schüren
vt
1) мяша́ ць (вуголле ), раздзьму́ хваць (агонь )
2) падбухто́ рваць, распа́ льваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
* Ме́ шыва , сен. ме́ шава ’замешаны корм для скаціны’ (Касп. ). Да мяша́ ць прасл. měsivo (рус. месиво , серб.-харв. mjesivo ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мяшолка ’лапата для замешвання корму жывёле’ (Касп. ). Да мяша́ ць мяшалка . Аб мене а > о гл. Карскі, 1, 94–102.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мяшэніцца ’мяшацца, збівацца, блытаць’ (Нас. ). Рус. смал. мишениться ’падманвацца’, уладз. мишенить ’вяла рабіць што-небудзь’. Утворана ад мешань < мяша́ ць
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мэнтаць ’пераварочваць, разглядаць’ (карэліц. , Сцяшк. Сл. ). Балтызм. Параўн. літ. mentyti ’мяшаць , перамешваць’, якое з польск. męcić ’круціць, выкручваць’, ’ашукваць’. Гл. ментаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
beé inträchtigen
vt шко́ дзіць, рабі́ ць шко́ ду (каму-н., чаму-н. ); мяша́ ць , перашкаджа́ ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Барля́ ць ’пераліваць, узбоўтваць; працаваць без толку’ (Касп. ). Параўн. рус. дыял. (пск. , вяц. , ноўгарад.) бурли́ ть ’муціць, мяшаць ваду, пераліваць вадкасць’. Гл. бурлі́ ць , буры́ ць 2
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перамяша́ ць ’апрацаваць зямлю плугам пасля баранавання’ (чэрв. , Сл. ПЗБ ), палес. пэрэмэша́ т , перэміша́ ты ’ўзараць папар вясною другі раз’ (Выг. ). Да пера- і мяша́ ць
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)